Pentazocyna słabiej od morfiny wpływa na mięśnie gładkie, znacznie słabiej przechodzi przez łożysko i rzadziej wywołuje depresję oddechową noworodków. Większe dawki wywierają wyraźny wpływ na układ krążenia: powodująwzr<3H&l|nienia tęifczego i przyspieszają czynność serca. Przy podaniu pozajelitowym mogą wystąpić odczyny miejscowe.
2. Pochodne fenantrenu - grupa ta obejmuj^ pochodne alkaloidów fenantrenowych opium.
1. Nalbufina - jako lek przeciwbólowy stosowana jest wyłącznie pozajelitowo, bo po podaniu doustnym wchłanianie jest zróżnicowane osobniczo. Działanie przeeiwbólowe występuje po 15 minutach i utrzymuje się względnie długotrwale.
2. Butorfanol - również stosowany pozajelitowo. słabo
; wchłania się z przewodu pokarmowego.
3. Buprenorfina - charakteryzuje się bardzo silnym działaniem antagonistycznym. Lek dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego i z błony śluzowej jamy ustnej. Ma szybkie i względnie długotrwałe działanie przeciwbólowe. W zasadzie nie wywołuje objawów psychomimetycznych.
Inne leki tej grupy to: meptazinol, dezocyna, profadol, própiram, tramadol.
Leki antagonistyczne o słabych właściwościach agonistycznych
Grupa ta jest reprezentowana przez nalorfinę i lewalorfan.
Leki te działają silnie przeciwbólowo, jednak w lecznictwie nie są w tym celu stosowane, ze względu na silne psychomimetyczne działanie dawek niezbędnych do uzyskania analgezji. Wywołują depresję czynności