skanuj0012 (17)

Cnota jako wiedza:

Dla Sokratesa S2c^dgnbyta. cnota, a cnota była wiedzą.,Cnom jest mądrcśd^_l^rfakfe-^^idc zło pochodzi z......

nleswndotncsd, mkl świadomie nie czyni zła. Taka osoba, która wie co to jest dobro i piękno, i wtaKsnn sposób żyje, i tatSbsoba,"kf&nwic czym jest źto i wjTtrzega. się go, jest jednakowo tnądca i roztropna. Skoro debro jest pożyteczne i daje szczęście, nie ma powodu, aby ktoś, kto je zna, czynił inaczej. Wiedza jest tym samyni co cootrą...,

Ironia:

; ^okraics byłjromstą-lubił udawać kogoś innego. ,

§ofifctćsroznmajpi^przścrv\^^    że zgadza się z jego tezą, a w rzeczywistości uważał

ją za Mszywą Tak długo dyskutował i zadawał pytania, aż w konsekwencji utwierdził przeciwnika (rozmówcę) o sprzeczności jego tezy, o nieprawdziwości. Takie postępowanie nazywano „ironią” Sokratesa. •.

Troska o dusze:

Sokrates twierdził, że człowiek powinien starać się, aby osiągnąć dobro najwyższe, nie licząc się z mebezpleczeństwami i śmiercią. Dla dóbr moralnych powinien poświęcić dobra niższe i pozorne.: „Czy nie wstydzisz się dbać o pieniądze, sławę, zaszczyty, a nie o rozum, prawdę i o to, by (insza, stała się.nąjiepsza”. Głównym celem była praca nad samym sobą, stawanie się szlachemiejązym, |czekszi2łcnnie swojej duszy.

A

v

■/

nr

'eoria idei: {Ludzie w jasktni) [idea — świat wieczności]

Platon, uważał, że piękno można dostrzec tylko oczami duszy. To nazywał ideą-coś wiecznego i niezmiennego,. Jeśli więc zmysłowo dostrzegamy, zs rzeczy są równe, piękną czy dobre, to ideą będzie sama równość, -piękno i dobra Idea Dohra jest dla Platona nap,vyżnza.wt hierarchii' piękna, gdyż. w pewnym sensie o. wszystkich, rzeczach • możemy powiedzieć, że są dobre. A dobro jest mlarąjednośd wszystkiego, wjedności obawia się wielość.

światem zmysłów, światem prawdy a światem pozorów”. Idee—z ideąBobra na czele— sąjawne same pizez się, tak jak słońce, które samo jest źródłem światła. To natomiast, co ludzie postrzegajązmysłami, jest tylko odbiciem idei ( deniem ), nie istnieje samo z siebie, jest tylko jawą, zmienia się i przemija, choć się nam wydają że istnieje.

Idee można poznać jedynie myślą a nie zmysłami: .(Rzeczy można widzieć, ale.nie moźreuo.nicn--------

inyślćc, ó Meacfi zśs można myśleć, ale nie można ich widzieć”. (Nasz świni zmysłowy -to pwiatmeraikę’, pm^nijUny, a.

teaś-^tpra-wdą-wyiimtiEi odkryć poprzez mafcouaijk^, ona bowiem pozr.ula odtialcżć się w świście ideij).

Koncepcja czfc-wieka — dusza i ciało:

Pistoi uważał, że dusza istnieje niezależne od dała i że dało jest niższe i zależne od niej.

Ten dualizm, duszy I daławwr^kWnastepuiac^di tezach:

» Dusza jest nieśmiertelna—trwa wiecznie, nie ma początku ani końca    '

« Jest niezależna—jest oddzielna od dała,, złączenie z dałem, nie jest dla duszy niezbędne

® Jest rńezłatana—w przeciwieństwie do dała, które jest złożone z części

« Jest doskonalsza od dała— dusza poznaje idee i upodabnia się do nich, dzięki temu jest źródłem prawdy, dobra i wszystkiego; co w człowieku cenne. A dało jest tylko podległe duszy, ona stanowi istotę człowieka

Ciałodla duszy jesl_vdęzianem, zs śmierdą dała zaczyna, się dopiero prawdziwe żyde duszy. [Platon zadawał

pytanie: dlaczego cusze, takdoskonała i wieczną związana jest z dałem niedoskonałym i znikomym?

Tłumaczył Lo sobie w ten sposób, że dusza istniała pierwotnie bez ciałą zadążył na niej grzech i dla odkupienia -- została złączcna z ciałem. Gdy winę odkupi, znów będzie wolna.

Próbuje on wskazać różne przejawy dnsry:

dusza rozumna- MĄDROŚĆ    Każda z nich może osiągnąć cnotę.

dusza mężna-MĘSTWO    Takie CECHY povdmm mieć człowiek i

dusza pożądliwa—UMIAR.    sprawiedliwy. •'