skanuj0014 (17)

,Aoi-'3

Pierwszy poruszycie!:

Arystoteles nazywał to przyczynąpierwsząlub pierwszym aktem lub pierwszym motorem, -termin ten powstał na podstawie IV przyczyn, które są warunkiem powstania czegoś.

Każde stawanie się czegoś wymaga uczestnictwa przyczyny sprawczej, która tę przemianę spowodowała. I dlatego musi istnieć przyczyna pierwsza. Dzieje się tak dlatego, ponieważ każde stawanie ma swoją przyczynę, a ta przyczyna też ma swóją.przyczynę itp. Musi istnieć więc pierwsza przyczyna, przyczyna wszystlcidi przyczyn. I takąpierwsząprzyczynąmoże być tylko c z y s t y -a k ttj. czysta forma.

Forma taka test: wieczna, meruchoma, niepodzielna, niezmienna, niematerialna, jest aktem koniecznym. i doskonałym i może być tylko jedna.

Takim pierwszym motorem Arystotelesa był Bóg, ale nie w sensie stwórcy, tylko w sensie myśli, racji, przy pomocy której próbuje się tłumaczyć zmiany zachodzące w wiecznie istniejącym świede.

Koncepcja pozasisia;

W teorii poznania, Arystoteles doceniał roię zmysłów w poznaniu. Bez zmysłów nie ma wiedzy o rzeczywistości.

Rozum i zmysły pełniąniezastąpioną Junkcję w poznawania. Trzeba zetknąć się z rzeczywistością, aby coś o niej wiedzieć, umysł może się z mą zetknąć jedynie przez zmysły. Nie uznawał on wrodzonych pojęć, gdyż untysł jest „ni ezapisaną lablicą”,,którą zapisują dopiero postrzeżenia. 'Wiedza rozumowa jest celem, natomiast wiedza zmysłowa jest początkiem i podstawą poznania

Uważał on, że p o z n a n i e ma charakter b i e r n yr umysł, aby poznać przedmioty zewnętrzne, musi się poddać działaniu¹tych przedmiotów. Dotyczyło również rozumu,'ten tylko styka się z przedmiotem pośrednio, poprzez obrazy dostarczone mu przez zmysły;

- Utyto:

Najwyższym dohrem jest nie cnotą lecz szczęście, dę.osągmęde szczęścia nie odbywa się poprzez doznawanie przyjemności, lecz poprzez godną rozumną! cnotliwą działalność człowieka. Przez cnotę należy dochodzić do szczęścia. Uważał, że każdy człowiek może działać dobrze, tylko należy wykształcić w nim ten instynkt, a on będzie wówczas dobrze działaj, należy ksziałdć jego umiejętności.

. Nduraludd^ŁjesLzłożoną awszystkie jej pomzębymirsząbyAzaspalmjaner eteowidemusi speidr^ćzjżmósd^-praktyczne, chodzi tylko oto, by je spełniał rozumnie, ten., by żyi zgodnie z cnotami etycznymi. Każda czynność człowieka ma swoją cnotę, np.: gdy człowiek ina-do czynienia z dobrami zewnętrznymi ( materialnymi), wtedy cnotą jest hojność.

''''Koiscepcja człowieka — dastza i ciało:

Dusza wg Arystotelesa jest formą czyli energią ciała organicznego, ten: że dusza i ciało organiczne stanowią nierozłączną całość, dusza nie może istnieć bez dalą a dało nie może funkcjonować bez duszy, która ożywia

dało.

Wyróżniał HI rodzaje duszy;

Dusza roślinna - posiada funkcję najniższą ponieważ powoduje tylko odżywianie i rośnięcie i nie jest zdolna do postrzegania

Dusza zwierzęca - posiada funkcję wyższego szczeblą gdyż mażdołność postrzegania. Posiada uczucia i popędy, npz popęd do unikania przykrości, uczucie pożądania przyjemności

Dusza myśląca - właśdwa jedynie człrrwiekowi. Najwyższą zdolnośdą duszy jest rozum. Rozum poznaje zarówno byt jak i dobrofZnając zaś dobro, kieruje wolą w taki sposób, ic wola staje się rozumna. "Dusza ludzka łączy wszystkie zdolności duszy, zarówno te niższe, jak i te wyższe.

o