17416

Podobnie lo lb nazywając to np. polityką Chin lub Francji akcentujemy rolf całej państwowej organizacji jako czynnika wcielającego w Zycie ui tanów tony przez przywódcf program

Program polityki kulturalnej ustanawia kolektywnie grupa przywódcza elita władzy Grupa ta narzuca ów program całej instytucji.

Jen podmiotem polityki k w tym senne U wszystkie Jej ogniwa a me l\łko progranto twórcza grupa przywódcza tf politykf realizują Instytucje gdzie cala objęta tą instytucja zbiorowość twarzy program polityki kulturalnej oraz kontroluje i ewentualnie koryguje jej funkcjonowanie np. programy gmin i sekt pioteiSanckich w Ameryce Pn Dziś wyręcza członków reprezentacja, delegacja (elita), która świadomie redukuje swoja rolę do funkcji redagowania, werbalizowania i ujmowania w kształt programu (ega czego członkowie instytucji pragną i co skłonni są potraktować jako adekwatny wyraz swoich własnych dążeń i oczekiwań

Mówi się też o p k klasy robotniczej, mieszczaństwa, burz.ua/ji. inteligencji, jako siły kulturotwórczej. Jest tez p k islamu lub Reformacji

SPOŁECZNY ZASIĘG POLITYKI KULTURALNEJ - przedmiot Przedmiot czyli adresat do którego podmiot polityki kulturalnej nę zwraca i którego chce objąć zasięgiem swoich działań

Potencjalnie najszerszy zasięg ma polityka kulturalna, adresowana do wszystkich ludzi, do całej ludzkośd . Np.. UNSECO. KK Te instytucje wspólnoty ludzkie w ruch zizcszone trakttąąjako reprezentacje wspólnoty uniw ersalnej obywateli świata lub bliźnich, sióstr i braci w Chrystusie . Tam lacniją przesiania swojej p k Dziś np KK rezygnuje powoli z wyróżniania własnych wyznawców specyficznymi formami precyzyjnej kontroli i regulacji, nic obowiązującymi jednak osób spoza tego kręgu

+ liczne, mniejsze ponad lub międzynarodowe instytucje i organizacje, gruptąącc zawodowych twórców lub uczonych, czyli szeroko pojęta inteligencję humanistyczną. np PEN Club. czy międzynarodowe towarzystwa naukowe, fundacja Nobla itp. - instytucje tc zajmuj a się pewnymi warstwami kulimy artystycznej lub intelektualnej i maga zasięg ograniczony .

O sprawach kuliuiy maja ambicje mówić językiem uniwersalnym i swoja politykę kulturalną ogniskują wokół spraw o wadze powszechnej : ochrony kulturalnego dziedzictwa ludzkości (ogólnoludzkich skarbów kulturyk realizacji powszechnego „prawa do kultury", zapewniania warunków rozwoju twórczości czyli pomnażania artystycznego dobra ogólnego, obrony pokoju jako pr/erfanki żywotności kultury itp.

Polityka adresowana do mieszkańców określonego kraju . Zazwyczaj sprawuje ja państwo. adresatami sa obywatele. Bywa. że zbiorowość ta pokrywa się z zasięgiem narodu, rebgn czy klasy wtedy- p k. może być bez przeszkód artykułowana jednocześnie obywatelsko i narodowo, rchgijnic lub klasowo Często jednak tak nic jest. a w skrajnych przypadkach jak federacja. Wtedy . obywatelsko artykułowana p k zmierza do narzucenia całej zbiorowości hegemonii kulturalnej albo zapewnia wspóhslmenie w obrębie wspólnoty państw owej różnych modeli

Polityka kulturalna adresowana do ludu. szerokich mas. świata pracy Wiąże się z przyznawaniem tym zbiorowością swoistych zdolności kulturotw órczych i przypisywaniem im szczególnej migi dziejowej implikowanej swoistą optyką nierówności świata społecznego itp Np polityka kulturalna komunistów, adresowana do klasy robotniczej.

Adresat to też wyróżniająca się swoja kulturą mniejszość narodowa, rasowa lub religijna. Polityka kulturalna respektuje swoistość tych grup i zapewnia im możliwość swobodnego kształtowania ich kultur Często w podobnych okolicznościach p k zmierza do oslabtema kultury mniejszości, zamknięcia jej w skansenie lub getcie lub zupełnego jej wykorzenienia Np. frankonizacja Algierii, germanizacja wielkopolski. Odmiana takiej p.k. - apartheid.

Pk bywa tez adresowana do określonych kategorii społeczno-demograficzny ch do zbiorowości ludzi statystycznie wyróżnionych wiekiem, picia, wykształceniem, poziomem dochodów, miejscem zamieszkania . Zazwyczaj taka polityka wychodzi z przeświadczenia o potencjalnie wspólnej kondycji kulturalnej ludzi tworzących daną kategorię sytuacji.