930 f
PoostAwowt KiEłusni Ksłr*ł.TQWAWł* Warukko* BanintiisrtA Pt*cr i EnaowoMii I
Tablica 19 J-I.V Ogólne wyljnar do projektowania lob modernizacji njnnoid podnoszenia ciężarów (T. R. Wjcrn i inni. 1994)
Wspdfczyaatki |
Wjnyeine do optymalizacji ezyuaofci |
lekti MM < 10 |
pmkwszooy pcmlicot powinien być cracszczocy Nocj cuU. przez wanKck wszy*-bdi poziomych birtei i unracjHeme coznwro przedm-ou. Należy unikać podaosMnla nad podłogą, jeśli nie można tego uniknąć, powinna być możliwość łatwego umieszczenia podnoszonego przedmiotu między nogami |
leżeli VM<ID |
zmienić (wznieić/opuścić) punkt początkowy lub punkt docelowy podnoszenia. Należy unikać podnoszenia lui nad podłogą lub ponad ramionami |
leżeliDM< ID |
zmniejszyć odległo** pionową między punktem początkowym i docelowym podnoszenia |
Jeżeli AM < 10 |
przesunąć punkt początkowy i docelowy podnoszenia bliżej i zmniejszyć kąt obrotu lub przesunąć punkt początkowy i docelowy tak. aby zmusić pracownika do kroku i obrotu stóp. a rk do skrętu ciała |
kkLf.WOD |
zmniejszyć (łętwiseis1 podnoszenia, zmniejszyć cza* in»ama pracy lab przedłużyć czas odnowy (np ckm lżejsze; pracy) |
kari CM <10 |
poprawić uchwyt ob-cktu pnez dostarczenie optymalnych pojemników z rączkami 1* uchwytami wciętymi. popraw ić iKhwyty w pojemnikach rńercjuUziycł: |
MeU RtU w punkcie koćcowytn jest nr-cjwe niż w punkcie początkowym |
wyeLnisować potrzebę kunuoB obiektu • putor docelowym podnoszenia przez rrśi nę sposobu wy koturn* zadania łab mienić wymiary podnoszonego przedmiotu |
projektowanie wszystkich czynności podnoszenia w taki sposób, aby wartość wskaźnika U była równa lub mniejszo niż 1,0. Wartość wskaźnika U powyżej 1,0 wskazuje na wzrastające ryzyko dolegliwości dolnego odcinka kręgosłupa, które może być spowodowane podnoszeniem ciężarów.
Ryt, 19.2-27. Zmiana wartości zalecanej masy pod wpływem zmiut wysokości początkowej V z jakiej przedmiot jest podnoszony;
// ■ 25 cm, /•’ = 5 razy/mln
Wysokość, cn
Mi mi |
MMMM «!■■■ | ||
■BB3S91BH wmm KUNI |
KKHmSśs hbb |
e
Rys. 19.2-28. Zmiana wartości zalecanej iiuwy pod wpływem zmian CZfMaid pófcUrzaM* r/yrmwi (olłauan; W • 25 ca, Vs|Ocfi
Zasady ergonomii w optymalizacji czynnoM roboczych
931
Ryt. I»J-29. /»■ atfcM u tocanti maty pod wpłym" *«* odlegMci pnnouoM(o pm*-mots od od cUb (funmcu W); V* lOcw.f ■Snł>.‘ms
&
S
3
c.irJrirjfttT
Wykonywane czynności, podczas których wskaźnik U osiąga wartości powyżej 1J> wymaga dobom do tych prac osób przeszkolonych i dobr/e przygotowanych do wykonywania ciężkich prac firycznych-
Oba wskaźniki RWL i U mogę służyć do ergonomicznego projektowania stanowisk i procesów pracy.
1. Wartość wskaźnika RWL może wskazywać na potrzebę zmian w organizacji ręcznego podnoszenia cięłam. Jeżeli czynność nie może być zmieniona, wtedy maksymalną masę podnoszonego dębni należy lak wybrać, aby nie przekraczała ona wartości RWUjadi natomiast nie można jej zmienić, wówczas czynność podnoszenia powinna być wy konana w inny sposób.
2. Wskaźnik U może służyć do oznaczenia względnej wielkości obciążenia fizycznego dla czynności lub pracy. Przy większej wartości U. mniejsza liczba pracowników będzie zdolna utrzymać poziom aktywności bezpieczny dla ich zdrowia
3. Wskaźnik U może dać podstawę do decyzji o wytypowaniu najpilniejszych potrzeb dotyczących zmian czynności (czynności, w których wartość wskaźnika wynosi powyżej 1,0 wymagają zmian w pierwszej kolejności).
Podobne równanie, jak opracowane w NIOSH, Jest wykorzystywane do opracowania norm przez komitety ISO i EN, które określąją polecane i dopuszczalne wartości podnoszenia i dźwigania ciężarów. W obu projcklach norm proponuje się kilkustopniowe postępowanie w celu opracowania coraz, dokładniejszej oceny obciążenia podczas podnoszenia i dźwigania ciężarów.
W celu dokonania kompleksowej, ergonomicznej oceny ciężkości pracy fizycznej na stanowisku, powinny być przeanalizowane następujące elementy pracy:
- chronomctraż czynności podczas zmiany roboczej (czas wykonywania poszczególnych czynności)
- wydatek energetyczny dla poszczególnych czynności
- pozycja zajmowana przy pracy
- zakres ruchów roboczych
- stopień zaangażowania grup mięśniowych
- siła potrzebna do wykonania poszczególnych czynności
- stopień monotypowości ruchów
- wielkość oraz sposób przenoszenia i dźwigania ciężarów.