Skanowanie 11 01 17 06 (27)

BBUBI

97. (.i) Pm widio w. i

(b) Błędna. Rozdzi.il 3 mówi o 6 miesiącach, jeżeli nie nastąpi przedłużenie

(d) Błędna. Konieczny jest udział dwóch lekarzy (z których jeden jest uprawniony na mocy rozdziału 12) oraz uprawnionego asystenta socjalnego.

(e) Prawidłowa.

98. (a) Prawidłowa. Sprawę pozostawiono ocenie

lekarza.

(b) Błędna. UZP nie uznaje za zaburzenie psychiczne takich stanów, jak: zależność od alkoholu lub substancji psychoaktywnych, wzmożenie popędu seksualnego, zboczenie płciowe oraz „niemoralne prowadzenie się".

(d) Prawidłowa. Zwolnienie ze szpitala następuje na mocy decyzji uprawnionego urzędnika medycznego.

(e) Błędna. UZP zezwala na przymusowe leczenie schorzeń psychicznych, a nie somatycznych.

99. (a) Prawidłowa.

(b) Błędne. Programami opieki objęci są wszyscy pacjenci podlegli specjalistycznemu leczeniu psychiatrycznemu.

[W Polsce obowiązuje uchwalona w 1994 r. ustawa

0 ochronie zdrowia psychicznego (UOZP). zmieniona w 1997 r. Ustawodawca starał się stworzyć akt prawny ogarniający całość problematyki związanej z zaburzeniami psychicznymi. UOZP zawiera 56 artykułów, pogrupowanych na siedem rozdziałów:

1 — przepisy ogólne; 2 — badanie, leczenie, rehabilitacja, opieka i pomoc; 3 - postępowanie lecznicze; 4 — przyjęcie do domu pomocy społecznej; 5 — postępowanie przed sądem opiekuńczym;

6 — ochrona tajemnicy; 7 — przepisy karne, zmiany w przepisach obowiązujących oraz przepisy przejściowe i końcowe. Autorzy UOZP posługują się pojęciami zaburzenia psychicznego, zaburzenia psychotycznego, osoby chorej psychicznie, osoby upośledzonej umysłowo, osoby wykazującej inne zakłócenia czynności psychicznych, ale tych pojęć nie definiują. Świadczenie zdrowotne dla osób z zaburzeniami psychicznymi zasadniczo jest dobrowolne i wykonywane w ramach podstawowej

(d) Prawidłowa.

(e) Błędna. Programem opieki objęci są pacjenci przebywający w środowisku,

w szpitalu i w więzieniu.

100. (a) Błędna. Większość chorych psychicznie leczy się poza szpitalem, w środowisku

(b) Błędna. 95% wszystkich zaburzeń psychicznych leczy się w instytucjach podstawowej opieki zdrowotnej.

(c) Błędna. W wyniku rozwoju psychiatrii środowiskowej i zamknięcia starych szpitali psychiatrycznych zmniejszyła się liczba chorych przebywających w szpitalach na stale.

(d) Prawidłowa.

(e) Błędna. W skład psychiatrycznego zespołu opieki środowiskowej wchodzą przedstawiciele różnych specjalności - obok psychiatry i pielęgniarek - także asystenci socjalni, psycholodzy, terapeuci zajęciowi i inni pracownicy wedle potrzeby.

i specjalistycznej opieki medycznej. Przybiera ona postać pomocy doraźnej, leczenia ambulatoryjnego, leczenia na oddziałach dziennych i całodobowych szpitalnych, leczenia środowiskowego oraz opieki w domach pomocy społecznej. Pod określonymi warunkami UOZP dopuszcza możliwość badania psychiatrycznego bez zgody (art. 21 UOZP) oraz przyjęcia do szpitala psychiatrycznego bez zgody (tzw. tryb nagły — art. 23 i art. 24 UOZP oraz tzw. tryb wnioskowy — art. 29 i 30 UOZP). Można też zatrzymać pacjenta przebywającego wcześniej dobrowolnie w szpitalu, który wycofał zgodę na pobyt w szpitalu, a są okoliczności uzasadniające taką decyzję. Przyjęcie i zatrzymanie pacjenta w szpitalu bez jego zgody podlega kontroli sądowej. W art. 18 UOZP wymieniono warunki dopuszczalności zastosowania przymusu bezpośredniego (unieruchomienia, izolacji, przymusowego podania leku, przytrzymania). Szczegóły — zob. dołączony tekst UOZP. (Przyp. red. nauk.)].

— ■ Ł -■ M -i lV 1111

dotyczące problemów klinicznych

1. Objawy zaburzenia nastroju

1. H. Anhedonia. Anhedonia oznacza utratę zdolności do czerpania przyjemności z aktywności, które to przyjemności wcześniej zwykle cieszyły. Jest jednym z osiowych objawów depresji

i jednocześnie jednym z ośmiu objawów zespołu somatycznego.

2. C. Stępienie afektu. Afekt określa się jako widoczną, zewnętrzną ekspresję emocji, odbierany przez inną osobę. Oceniając afekt, należy uwzględnić dwa elementy:

• Adekwatność, czyli zgodność obserwowanego afektu z opisywanymi przez pacjenta własnymi emocjami.

• Zakres afektu, czyli zakres ekspresji emocjonalnej. W tym znaczeniu afekt może być:

(a) o zakresie prawidłowym,

(b) stępiały (blady): wyraźne zmniejszenie intensywności emocjonalnej ekspresji, czego przejawami są monotonny glos i ograniczona mimika twarzy,

3. I. Epizod afektywny mieszany. Charakteryzuje się on szybkimi zmianami stanu psychicznego

i naprzemiennym występowaniem objawów maniakalnych (podwyższonego nastroju, przymusu mówienia) i depresyjnych (płaczliwości, zahamowania psychoruchowego).

4. J. Uskokowość mowy. Mówca zmienia początkowy wątek wypowiedzi i nigdy do niego nie wraca, przeskakując z tematu na temat. Drobiazgowość wypowiedzi (nadmierne włączanie) polega na opóźnieniu osiągnięcia celu z powodu włączania zbyt wielu szczegółów, niepotrzebnych wątków pobocznych oraz dygresji; niemniej jednak mówca w końcu połączy w całość początkowy wątek z końcowym, jeżeli pozwoli mu się skończyć wypowiedź.

5. D. Podniecenie psychoruchowe. Określenie „psychoruchowe" wskazuje na psychiczne uwarunkowanie aktywności ruchowej. Zmiany psychoruchowe w depresji obejmują zahamowanie (wolna, monotonna mowa; długie przerwy pomiędzy pytaniem a odpowiedzią bądź mutyzm, ociężale, powolne ruchy ciała oraz ograniczona mimika, tj. zblednięcie afektu) oraz podniecenie psychoruchowe (niemożność

usiedzenia spokojnie, nerwowe kręi erne się chodzenie tam i z powrotem, wykup .mu ią pocieranie i drapanie skóry, pociąganie ulu > nia).

2. Objawy psychotyczne

1. J. Omamy słuchowe w postaci głosów ko mentujących. Pacjenci słyszą glos luli glosy mówiące o nich i odnoszące się do nich

w trzeciej osobie. Mogą przybiera* poslai . dwóch i większej liczby głosów spinający h • lub dyskutujących o pacjencie, lub teł joilneg lub więcej głosów na bieżąco komentująi y< h myśli i zachowania pacjenta

2. C. Omamy lilipucie. Opisany męzr zy/na |. I zdezorientowany i halucynuje wzrokowo, .o wskazuje na majaczenie, prawdopodobnie spowodowane odstawieniem alkoholu Oman lilipucie to omamy wzrokowe pi/yt>ieiu|ąi e |" stać miniaturowych ludzi lub zwieiząt. typów dla majaczenia alkoholowego.

3. E. Omamy hipnagogiczne. Kobieta, /.isypiu|.j prawdopodobnie halucynu|e słuchowo Oman hipnagogiczne to niezgodne z rze< zywe.in ₍spostrzeżenia, związane z różnymi n.n ;gilami zmysłu (zwykle słuchowe lub wzroki) in>|.t wiające się w momencie zasypiania, natomiast omamy hipnopompiczne występują pod' zas budzenia się. Nie są objawem chorobowym, częste u zdrowych osób.

4. H. Urojenia nihilistyczne. Urojenie nihllislyi: ne to fałszywe przekonanie pacjenta, ze on sam, inne osoby lub świat me istnieją albo ze .. bliscy końca. W ciężkich przypadkach zapize czenie jest posunięte do ostateczności pa<|ent twierdzi, że nic, łącznie z nim samym, nie istnie je. Urojenia nihilistyczne często występują

w ciężkiej depresji i traktowane są jako urojenia zgodne z nastrojem.

5. F. Sałata słowna. Rozluźnienie kojarzeń (ześlizgiwanie się/rozkojarzenie) cechuje się nagłym przeskakiwaniem z jednego wątku na drugi, przy czym kolejne wątki łączą się ze sobą but dzo luźno lub nie łączą się wcale. W najcięzszei postaci wypowiedzi pacjenta stanowią miesza ninę niespójnych słów i zwrotów pozbawionych logicznego znaczenia; określa się to jako sałatę

335