Skanuj0086

172    Klucz do tekstów i ćwiczeń

—    Żadnych kłopotów. Bardzo mi miło poznać pana i, jak mówią Hiszpanie: niech się pan czuje jak u siebie w domu (ten dom należy do pana).

—    Bardzo dziękuję.

—    Jest pan chyba zmęczony podróżą, panie Janie.

—    Proszę panią, niech mi pani nie mówi “don”.

—    Dlaczego?

—    Bo "don” jest tytułem wyjątkowym, tytułem, który stosuje się do osób wyróżniających się wyższym wykształceniem, pozycją społeczną, zamożnością i cieszących się szacunkiem w społeczeństwie.

—    A na kopertach listów? pyta Jan.

—    Na kopertach listów, które Hiszpanie wysyłają do siebie, dołącza się formę grzecznościową “seńor” i "don”, nie czyniąc różnicy między osobami uprzednio wymienionymi a robotnikami czy rolnikami. Również administracja państwowa poprzedza wyrazem “don” i “dońa” nazwiska wszystkich swoich podopiecznych. To znaczy, że lekarz, szewc i murarz będą nazwani don Francisco (Franciszek), don Manuei (Emanuel) lub don Esteban (Stefan) z odpowiednim nazwiskiem, ale gdyby szewc lub murarz zostali nazwani tak w bezpośredniej i osobistej rozmowie, poczuliby się przedmiotem niedopuszczalnego szyderstwa.

—    Jak więc należy pisać na kopercie?

—    Kimkolwiek byłby odbiorca, na kopercie powinno być napisane: Pan don Juan Garcia, lub Pani dońa Luisa Rodriguez. Jeśli będzie chodziło o kobietę niezamężną, napiszemy: Panna Rosario Sanchez. Jeśli mężczyzną będzie kawaler, napiszemy również seńor, don. A jeśli ktoś posiada tytuł doktora, to należy go umieścić między dwoma wymienionymi wyrazami: pan doktor don Juan Garcia.

—    Wyjaśnił pan to wspaniale, ale nadal nie wiem, jak mam zwracać się do pana.

—- A więc proszę mi mówić po prostu Jan, przecież jestem przyjacielem pani syna i w tym samym wieku.

—    Dobrze, Janie.

Ćwiczenia

1.    1. Han ido hacia la casa de Mlguel. 2. Juan ha visto el escudo de Polonia encima de la entrada del Ministerio de Agricultura. 3. Pedro esperaba en la puerta de la casa para darle la bienvenida a Juan. 4. Ha dicho que le da las gracias por la invitación. 5. Se aplica a las personas que se distinguen por sus titułos, posición sociał o económica. 6. Se unen cuando se escriben en los sobres de las cartas. 7. Si se trata de una mu jer soltera, se escribe: Sefiorita. 8. Se escribiria: Seńor Doctor Don. 9. Pidió que le llamara simple-mente Juan.

2. Al llegar Juan a casa de Miguel, la mądre de este le dlo la bienvenida. Juan le dio las gracias por la invitación a su casa. Pablo, al saludar a Juan, no sabia si decir “mucho gusto” o “encantado”. La mądre, al saludarle, le dijo a Juan como dicen en Es pana: “esta es su casa, seńor”, y es to le gustó mucho a Juan. Pablo escuchaba lo que dęcia Juan, pero segula sin saber i-uando se escribe en el sobre “don" y cuando “seńor”. Miguel le dijo que, sea ąuien sea el destinatario, en el sobre se escribe “seńor don”. Dónde esta el periódico de hoy? — pregunta Miguel. Si se trata del periódico, hay <iue preguntarle a Pablo — le contesta su mądre.

3.    1. Espańa. 2. La Espańa. 3. El Yistula. 4. Espańol. 5. El espańol. 6. Ha dado las gracias. 7. Al ajedrez. 3. A la vez. 9. El agua. 10. Los polacos.

4.    En el taxi, Miguel y Juan hablaban de muchas cosas. Miguel esti muy contento porąue Juan va a conocer, por fin, a toda su familia. A Juan le gusta jugar al ajedrez. Miguel le dice que su hermano Pablo juega bien al ajedrez y ademas habla bien el espańol. A Juan le gustó mucho que tantos polacos sepan hablar espańol. Al llegar el taxi, en la puerta de la casa estaba esperando Pablo para darle la bienvenida a Juan. La mądre de Miguel le recibió muy amablemente.

Krzyżówka

1    «

c		2			S
A	A	s	E	Ń	0	R
R		u			L
T			3		T
A	j	E	D	R	E	Z
			0		R
J	u	A	N	D	0	s

LEKCJA S

Temat do rozmowy: Obiad — Jedzenie

W domu Michała wszyscy rozmawiają, oczekując powrotu ojca z biura.

—    Odrobiłeś twoje zadania, Pawle?—pyta matka.

—    Nie miałem dużo dzisiaj, zrobiłem je w ciągu jednej godziny.

—    Nigdy nie widzę, żebyś dużo pracował, jak to czynią niektórzy twoi szkolni koledzy.

—    Jedni pracują dużo, inni mniej.

—    Czy Maria ma narzeczonego? — pyta Jan Michała.

—    Mówią, że wychodzi za mąż za niejakiego Franciszka Mendozę, ale nie wierzę, by to była prawda.