Skanuj0106

212 Klucz do tekstów i ćwiczeń

LEKCJA 1*

Temat do rozmowy: Francisco de Goya

—    Wiesz, Michale, chciałbym również zobaczyć jakieś muzeum w Warszawie; bardzo lubię malarstwo.

—    Gdybym to był wiedział!

—    Gdybyś był wiedział, to co?

—    To, że przed naszym wyjazdem do Krakowa była bardzo interesująca wystawa w muzeum i moglibyśmy ją obejrzeć, ale zawsze możemy zobaczyć stałą wystawę, która też jest warta zobaczenia.

—    Kto jest największym polskim malarzem?

—    Na ten temat jest bardzo dużo opinii, ale najbardziej znanym wśród wielkich polskich malarzy jest niewątpliwie Jan Matejko. Jest on autorem wielu obrazów na temat historii Polski. Myślę, że jeżeli chodzi o malarstwo, to Hiszpania zajmuje wyróżniające się miejsce w świecie. Na przykład Hiszpan Pablo Picasso, który niedawno zmarł, jest uważany za jednego z największych geniuszy malarskich naszego stulecia. Mnie zawsze zachwyca malarstwo Goyi, którego podziwiam jako malarza i jako Człowieka. Czy zechciałbyś mi coś o nim powiedzieć?

—    Dlaczego nie? Już (W tej chwili).

„Francisco de Goya urodził się 30 marca 1746 roku, w małym górskim miasteczku, w prowincji Saragossa, zwanej Fuendetodos, gdzie upływa jego życie do trzynastego roku życia.

Jego ojciec był mistrzem złotnikiem i, być może, ten pierwszy kontakt ze sztuką, był tym (bodźcem), który skłonił przyszłego artystę do wykonania pierwszych rysunków, i swoich pierwszych fresków.

I rzeczywiście, w 1758 roku, w wieku dwunastu lat maluje freski w kościele parafialnym swego rodzinnego miasteczka.

Mając dziewiętnaście lat, Goya bierze udział w konkursie zorganizowanym przez Akademię Sztuk Pięknych Sw. Ferdynanda w Madrycie, ale nie uzyskuje żadnej nagrody.

Mając gorącą krew nie unikał żadnej bójki ulicznej, a jego przygody mogłyby być tematem historii powieściowych. Jak głosi wieść (legenda), pewnej nocy, w Saragossie, zginęło trzech mężczyzn w bójce. Goya, bardzo jeszcze młody, musiał przenieść się do Madrytu, aby uciec od podejrzeń organów sprawiedliwości.

Będąc już w Madrycie, Francisco de Goya ponownie stanął do konkursu Akademii Sw. Ferdynanda, nie osiągając i tym razem żadnego sukcesu.

I znowu gwałtowny charakter wciąga go do bijatyk i kłótni. Amator walki byków i wielbiciel kobiet, ciągle (często) wplątuje się w nowe awantury. W wyniku jednej z nich, jak mówi (znowu) legenda, był zmuszony uciekać z Madrytu, (udając się) do Rzymu, i przyłączając się do grupy toreadorów którzy szli do Włoch.

Tam pozostaje kilka miesięcy, malując (dzieła) obrazy bardzo kolorystyczne i wywołując ten sam niepokój wśród ludzi, jaki wywoływał w Hiszpanii. Pewnego razu wdrapał się na kopułę Sw. Piotra, a kiedy indziej (wdrapał się) na mury żeńskiego klasztoru, aby zbliżyć się do ukochanej, która tam była zamknięta.

Tylko dzięki wstawiennictwu ambasadora hiszpańskiego mógł uniknąć szubienicy (szafotu). Ale wszystko to nie miało żadnego wpływu na jego twórczość malarską. W Parmie zdobywa drugie miejsce w konkursie zorganizowanym przez Akademię (tego miasta); czuje jednak tęsknotę za swoim krajem i nie upływa dużo czasu, gdy wraca do Saragossy.

W roku 1775 ponownie przybywa do Madrytu i zaczyna malować serię projektów dla Królewskiej Manufaktury Gobelinów. W 1786 r. jest mianowany dyrektorem tej fabryki, ale genialnemu Goyi zagraża ciężka choroba, w wyniku której zostaje głuchy (na resztę) do końca życia. Przechodzi ciężki kryzys psychiczny, ale dzieje się to w tym samym roku, w którym ponownie spotyka księżnę de Alba, którą poznał kilka lat temu... Między nimi rodzi się uczucie. Księżna jest szesnaście lat młodsza od Franciszka, ale to nie przeszkadza, że artysta czuje rodzącą się w jego duszy miłość, dziwną i mocną, głęboką i legendarną. Maluje portrety księżnej de Alba.

Twierdzi się, że księżna była modelem, który natchnął go do namalowania dwóch najsławniejszych jego obrazów: „Maja ubrana” i „Maja naga”.

Ćwiczenia

1. 1. El primer contacto eon el arte tuvo en su casa, eon su padre, que era maestro dorador. 2. No logró ninguno. 3. Tuvo que huir para evitar las sospechas de la justicia. 4. Tampoco ninguno. 5. Tuvo que huir de Madrid por haber sido envuelto en una aventura. Se unió a un grupo de toreros que iban a Italia. 7. Escaló las tapias de un convento para acercarse a su amada, que habia sido recluida alli. 8. Goya ganó un premio en el concurso convocado por la Academia de Parma, donde ganó un segundo premio. 9. Fue nombrado director de la Real Fabrica de Tapices. 10. La duquesa de Alba inspiró los cuadros mas famosos de Goya.

2.    — Parece imposible, Juan, pero Goya concurrió a concursos de pintura sin ganar premio alguno. Sobre este particular se puede decir muchas cosas. Fue en los primeros concursos, cuando era muy joven y acaso no fueran muy buenos sus cuadros entonces. Me gusta mucho Goya, me gustaria ver toda su pintura. — Su pintura toda merece ser vista y la historia de su vida ser leida. — Oh, si. Sus aventuras son muy conocidas. Parece ser que en una ocasión escaló las tapias de un convento de monjas y que, a raiz de esa aventura, se vió obligado a huir de Italia.

3.    1. Despućs de salir 2. Por leer 3. EScuchaba leer 4. A creer 5. Por tener 6. Antes de salir 7. El comer demasiado 8. Sin decir 9. A pesar de hablar 10. Antes de tomar la decision.