senatorowie — w świetle art. 198 ust. 2 w związku z art. 107 — ponoszą odpowiedzialność konstytucyjną ograniczoną wyłącznie za naruszenie zakazu prowadzenia działalności gospodarczej z osiągnięciem korzyści z majątku Skarbu Państwa lub samorządu terytorialnego albo nabywaniem tego majątku. W świetle przepisów Konstytucji i obecnie obowiązujących ustaw zasadniczą formę odpowiedzialności przed Trybunałem Stanu jest odpowiedzialność konstytucyjna, która obejmuje czyny mające łącznie następujące znamiona: a) nie stanowią przestępstwa, b) popełnione zostały przez osoby w zakresie swego urzędowania albo w związku z zajmowanym stanowiskiem, c) mają charakter zawiniony, d) naruszają Konstytucji lub ustawę.
84. Zakres odpowiedzialności przed Trybunałem Stanu prezesa NBP
W świetle przepisów Ustawy zasadniczej odpowiedzialność konstytucyjna jest zróżnicowana podmiotowo (w zależności od kategorii osób podlegającej odpowiedzialności), jak też przedmiotowo (ze względu na charakter czynu zabronionego, za który ponoszona jest odpowiedzialności). Prezes NBP może ponosić odpowiedzialność wyłącznie za naruszenie Konstytucji i ustaw. Konstytucja nie przewiduje wobec nich możliwości odpowiadania przez nich za przestępstwo przed Trybunałem Stanu. W świetle przepisów Konstytucji i obecnie obowiązujących ustaw zasadniczą formę odpowiedzialności przed Trybunałem Stanu jest odpowiedzialność konstytucyjna, która obejmuje czyny mające łącznie następujące znamiona:
a) nie stanowią przestępstwa, b) popełnione zostały przez osoby w zakresie swego urzędowania albo w związku z zajmowanym stanowiskiem, c) mają charakter zawiniony, d) naruszają Konstytucji lub ustawę.
85. Zasady naczelne Konstytucji RP1997 r - wymień
Zasady naczelne konstytucji są normy prawne zawarte w konstytucji, których szczególna doniosłość wyraża się w tym, że:
1. z norm tych wynikają inne normy konstytucyjne
2. określają one cechy danej instytucji,
3. wyrażają podstawowe wartości konstytucji i są za takie uznawane w orzecznictwie i doktrynie.
Zasada suwerenności Narodu
Zasada suwerenności Narodu w znaczeniu zewnętrznym oznacza suwerenność państwa jako podmiotu prawa międzynarodowego. W znaczeniu wewnętrznym natomiast oznacza władzę publiczną w państwie oraz kto jest źródłem tej władzy i w czyim interesie jest sprawowana Zasada suwerenności narodu polega na tym, że władza najwyższa w państwie (władza suwerena) znajduje się w rękach narodu jako wspólnoty prawnej tworzonej przez wszystkich obywateli. Podstawowe formy wykonywania władzy przez Naród określa art. 4 ust. 2 Konstytucji: „władza zwierzchnia w RP należy do Narodu. Naród sprawuje władzą przez swoich przedstawicieli lub bezpośrednio”. Artykuł ten nawiązuje do rozróżnienia demokracji bezpośredniej i demokracji pośredniej ('przedstawicielskiej') jako dwu podstawowych form sprawowania władzy.
Zasada niepodleełości i suwerenności Państwa
Suwerenność oznacza zdolność państwa do samodzielnego decydowania o wszystkich dotyczących go sprawach i samodzielnego podejmowania wszystkich dotyczących go decyzji.
Niepodległość oznacza niezależność od innych państw w sprawach wewnętrznych i zewnętrznych. Zasada niepodległości i suwerenności państwa znajduje odniesienie w art. 5, art. 26 ust. 1 i art. 126 ust. 2 Konstytucji RP. Suwerenność Polski w stosunkach międzynarodowych nie oznacza jednak zakazuje włączania w proces integracji europejskiej. Przystąpienie Polski do NATO i UE oznacza pewne ograniczenie międzynarodowej suwerenności Polski. Ograniczenie suwerenności może nastąpić tylko na podstawie wyraźnej i szczególnej regulacji konstytucyjnej, dlatego tez w Konstytucji RP zawarta została w art. 90 ust. 1 tzw. klauzula europejska, która pozwala, by „na podstawie umowy międzynarodowej przekazać organizacji międzynarodowej lub organowi międzynarodowemu kompetencje organów władzy państwowej w niektórych sprawach ”
Zasada reprezentacji politycznej
Zasada reprezentacji (przedstawicielstwa) wyrażona jest w Konstytucji przy określeniu sposobu wykonywania władzy zwierzchniej Narodu: JNaród sprawuje władzę przez swoich przedstawicieli..." (art. 4 ust. 2).
69