skany018

gdzie l_D I_D(U_D) - zgodnie z charakterystyką diody. Zatem na podstawie równania (3.12) wyznaczamy wartość U_D. Dla dwóch skrajnych waainków pracy układu staloprądowego, a mianowicie przy jego rozwarciu, gdy 0 prąd całkowity nie płynie, i z ostatniego równania mamy tylko

(3.13)

lo{U_D)^-gU]=Q

W tym przypadku na diodzie detekujemy napięcie    U_D , wyznaczone na podstawie tego

równania. Natomiast dla krótkiego zwarcia obwodu polaryzującego: R_c=0, a z równania (3.12) pozostaje tylko

(314)

Teraz detekowany jest prąd , który wynosi

(3.15)

Oba równania (3.12) i (3.13) wskazują, że punkt polaryzacji na charakterystyce diody przesuwa się w kierunku ujemnych napięć podczas detekcji.

3 .4. Detekcyjne diody Schottky’ego

Szczególnie dobre właściwości detekcyjne mają diody Schottky’ego, które - jak wiadomo - pracują głównie na nośnikach większościowych, a więc w schemacie zastępczym nie mają pojemności dyfuzyjnej (rys.3.4). Zatem dla podstawowej harmonicznej wymuszenia (3.1) napięcie na samym złączu wynosi

U

(3.16)

zas moc rozpraszana jest równa

Dla każdego detektora definiowana jest czułość prądowa

gdzie P_syt jest mocą w.cz. absorbowaną przez detektor, oraz czułość napięciowa - jako

(318)