tytułach naukowym (szczególnie jeśli ta osoba będzie sprawdzać pracę - z reguły wszyscy są strasznie przewrażliwieni na punkcie swoich tytułów naukowych). Wpisujemy miasto, w którym praca powstała. Własne imię i nazwisko zapisujemy w kolejności: imię, nazwisko (nigdy odwrotnie, polskie normy określają taką kolejność jako właściwą we wszystkich sytuacjach oprócz alfabetycznych spisów osób).
UNIWERSYTET GDAŃSKI Wydział Filologiczno-Historyczny Instytut Filologii Polskiej
Ewa Kowalska Rok III, grupa I
ANALIZA JĘZYKA PROPAGANDY POLSKIEJ RZECZPOSPOLITEJ LUDOWEJ
Praca roczna z przedmiotu Językoznawstwo
WROCŁAW 2009
Umieszcza się je w cudzysłowie, wielkością pisma podstawowego (patrz hasło: Wielkość czcionki), zazwyczaj w jednym ciągu (chyb i, że cytat składa się z więcej niż jednego akapitu, wówczas zaznacza się również wcięcie akapitu). Jeśli cytat jest w języku obcyi i chcemy umieścić jego własne tłumaczenie, to możemy zrobić U v nawiasie kwadratowym zaraz po cytacie z oryginału. Jeśli cytowany jest wiersz należy go oddzielić odstępem nad i pod cytatem uav najlepiej wycentrować na stronie. Tak wyróżniony cytat (z poezji należy zapisać również wielkością pisma podstawowego, ale już cev cudzysłowu! Jeśli poniżej cytowanego wiersza zamierzan y przedstawić wersję w języku oryginału, to należy pomiędzy nu i pozostawić jedną linię odstępu, a wiersz w języku obcym urnie: ci w nawiasie kwadratowym. Jeśli chcemy koniecznie umieścić wii ;s: w tekście głównym, to podział na wersy zaznaczamy ukośniki u np.: „Litwo, Ojczyzno moja / Ty jesteś jak zdrowie / Ile cię trzeb' cenić / Ten tylko się dowie / Kto cię stracił”. Jeśliz cytowanego zdania chcemy opuścić jakiś fragment (np. wtrącenie), albo z kilko cytowanych zdań nie interesuje nas jednoze środkowych, to omijani;, je, a jego brak zaznaczamy trzema kropkami w nawiasie kwadratowym: [...]. Cytat w cytacie zaznaczyć można za pomoce tzw. cudzysłowów francuskich: « », skierowanych grotami n;
zewnątrz.
Istnieją trzy uznane przez Słownik interpunkcyjny PWN formy zapisu daty, przy czym najładniejszy stylistycznie wydaje się pierwszy z nich: 15 lipca 1984 r. (nazwa miesiąca zawsze w dopełniaczu, niedopuszczalny jest zapis 15 lipiec - chyba, że chodzi o piętnasty z kolei, czyli w okresie piętnastu lat). Pozostał;