2013-04-11
'• ... »••• : . ‘ Zapalenia wtórne | ||
---------- Występną w przebiegu: reumatoidalnego zapalenia stnwów tocznia układowego twardziny układowej zapalenia wielo mięśniowego zapalenia skórnomięśniowego zespołu Sjdgrena wrzodzicjącego zapaleniu jelita grubego choroby Lcśniowskiego-Crohna chorób nowotworowych (najczęściej chioniaków) w przebiegu zakażeń wirusowych (najczęściej HBV, HCV, parwowirus B19) i bakteryjnych (np. Strcptococcus pneumoniae) po niektórych lekach (najczęściej leki przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe, szczepionki i surowice, SSRI, leki przeciwdrgawkowc, karhidopa i lewodopa, leki moczopędne) | ||
Mechanizm
immunologiczny
1. Kompleksy immunologiczne
2. ANCA
3. Przeciwciała p/komórkom śródblonka
Bezpośrednie uszkodzenie ściany naczynia
(uraz mechaniczny, bakteria, wirusy, grzyby)
Nieznana
4. Inne
Rola KI w patogenezie zapalenia naczyń: KI -♦ aktywacja ukł. dopełniacza -♦ czynniki chemotaktyczne C5a -♦ agregacja neutrofilów —» uwolnienie enzymów lizosomalnych przez neutrofile —> martwica włóknikowata ściany naczynia
Jest układowym zapaleinem naczyń, małych lub średnich tętnic typu mięśniowego Obejmuje typowo naczynia nerek i trzewi, z wyjątkiem krążenia płucnego Najczęściej występuje u młodych dorosłych Objawy zróżnicowane - złe samopoczucie, gorączka, spadek masy ciała, nadciśnienie, bóle brzucha, krwiste stolce, itd.
Rozpoznanie kliniczne musi być potwierdzone biopsją z miejsc podejrzanych
włóknikowata ścian niektórych tętniczek)
'asocFilonnych mas (martwica
obfity naciek zapalny zbudowany z granulocytów i komórek
limfoidalnych dookoła tych naczyń,
zwęzeme światła niektórych naczyn tętniczych
zmiany zwyrodnieniowe nabłonka kanalików nerkowych,
wykładniki martwicy nerki
Zawał mięśnia sercowego |
Morfologia zawału mięśnia sercowego | |
• Jest to ogniskowa martwićc^dięśnia sercowego wywołana przedłużonym ciężkim niedotlenieniem. Czynniki rr/yka: ^-gflfc HeartAttacR palenie papierosów ^ • zator tętnicy wieńcowej • zapalenie tętnicy wieńcowej c.««,....... • duży przerost mięśnia sercowego |
• zawał pełnościenny (lac. infaretus myocardii totimuralis) może obejmować całą grubość ściany komory, charakterystyczny przy zwężeniu jednej z gałęzi tętnic wieńcowych • zawał podwsierdziowy (łac. infaretus myocardii subendocardialis) obejmuje wsierdzie wraz z przylegającym mięśniem (1/2 do 1/3 grubości ściany). Obszar ten cechuje się najgorszym zaopatrzeniem w tlen, gdyż pochodzi on z dystalnych odgałęzień tętnic wieńcowych i z krwi znajdującej się w świetle komory. Obszar martwicy jest mniejszy niż w zawale pełnościennym, ale zmiany mogą być wieloogniskowe. ■ , ' |
6