Skan

ubóstwa. W tej grupie Państw najkorzystniejsza jest sytuacja w Czechach 1%, a w Polsce 19% żyje poniżej granicy ubóstwa. Poniżej minimum egzystencji, (.230 zt miesięcznie) żyje okoio 5% ogółu gospodarstw domowych.

Jak widnć grupa najuboższych w Europie i świecie stale się powiększa. Gdyby solidaryzm społeczny mierzyć w krajach OECD liczbą osób korzystający ch z pomocy spotecznej to kolejność byłaby zgodnie z załączoną tabelką (Oiouli i inni I997r.) następująca:

Krnj    Procent osób korzystających z pomocy społecznej

1. Nowa Zelandia	25
2. Australia	17.8
3. USA	17.5
<1. Wielka Urylania	15.3
5. Kanada	15.1
6. Irlandia	12.4
7. l-'in!amlia	9.2
8. Dania	8,3
9. Szwecja	6.8
10. Niemcy	6,8
M. Austria	4,8
Na końcu tej tabeli znajduje się:
t. Portugalia	2,1
2. Islandia	0.7
3. Grecja	0,7

W porównaniu z tymi danymi w Polsce (GUS 96 r.) korzystało z pomocy społecznej ponad 2 min osób, co stanowi blisko 5% ogółu społeczeństwa, a to odpowiada procentowo udziałowi świadczeniobiorców w Austrii. Jak wynika z wyliczeń w Polsce ta grupa ludności otrzymywała pomoc wyrywkową, przeciwnie nie dłużej niż 3 miesiące w roku.

Ponadto przynajmniej 3/4 starających się o pomoc jej nie otrzymuje i zwraca się o nią do organizacji społecznych i Kościoła, a także część z nich uprawia żebractwo i dokonuje drobnych przestępstw.

Interesujące jest też zestawienie wysokości świadczeń finansowych pomocy społecznej w odniesieniu do produktu krajowego brutto (PKB).

W Polsce ten udział w kosztach ogólnych wynosi ok.0,5% (przeciętnie w Europie t%) i dotyczy zaledwie 5% ludności naszego kraju. W krajach OECD szczególną „hojnością" wyróżniają się:

Udział pomocy społecznej w Produkcie Krajowym Brutto

Kraj

13,0%

6,8%

6.8%

5.1%

2.2%

2.2%

1.8%

1,6%

1,5%

1,3%

1,3%

1.    Nowa Zelandia

2.    Australia

3.    Wielka Brytania <1. Irlandia

5.    Kanada

6.    Holandia

7.    Francja

8.    Niemcy

9.    Wiochy

10. USA

11. Austria

Najmniejszy udział procentowy w P1CB ma miejsce w następujących krajnch:

0,4%

0,4%

0.3%

0,2%

0,1%

1.    Portugalia

2.    Finlandia

3.    Japonia

4.    Islandia

5.    Grecja

Jak wynika z powyższego „hojność” a co za tym idzie solidaryzm poszczególnych Państw jest bardzo zróżnicowany i nie zależy od stopnia zamożności. Decydujące są tu najprawdopodobniej tradycje danego Państwa, stopień integracji społeczeństwa, przyjęty system pomocy społecznej i jej stopień zdecentralizowania, tradycja ukształtowania systemów ubezpieczeń społecznych, rozległość świadczeń - ekstensywność i stopa bezrobocia.

Jak wiadomo, nawet najlepiej zorganizowane przez Państwo systemy pomocy społecznej nie gwarantują objęcia pomocą ogółu potrzebujących, przynajmniej w stopniu dostatecznym i nie są w stanie zapobiec rosnącym dysproporcjom w podziale dóbr i narastającym zjawiskom marginalizacji i nędzy.

Dyskusje, debaty i propozycje zmian

W ostatnich 2 latach w Polsce pojawiają się propozycje zmian generalnych w polityce społecznej Państwa. Środowiska organizacji pozarządowych toczą spór o kształt uregulowań prawnych w zakresie Państwo a aktywność obywatelska non-profit. Śledzą wszelkie ruchy administracji i parlamentu w odniesieniu

85