Raczkowanie. Są cztery poziomy raczkowania, podobnie jak cztery poziomy pełzania. Pierwszy poziom polega na stosowaniu przypadkowych, bezwładnych ruchów. Drugi poziom - to raczkowanie homologiczne na rękach i kolanach, przypominające skoki królika. Trzeci poziom -to raczkowanie homolateralne, w którym pracuje najpierw jedna strona ciała (lewa ręka i lewa noga), a potem druga (prawa ręka i prawe kolano). Czwarty poziom - to raczkowanie bilateralne, w którym kończyny dziecka pracują „na krzyż": prawa ręka i lewe kolano oraz lewa ręka i prawe kolano.
Skoki, galopowanie, ślizganie
W dalszej kolejności nauczyciel powinien ustalić, czy dziecko potrafi wykonywać następujące czynności rytmiczne, lekko i z wdziękiem:
- czy potrafi skakać do przodu i do tyłu trzymając stopy złączone razem?
- czy potrafi skakać do przodu i do tyłu najpierw na jednej nodze a potem na
drugiej?
- czy potrafi galopować do przodu i do tylu z prawą nogą jako prowadzącą?
- czy potrafi galopować do przodu i do tylu z lewą nogą jako prowadzącą?
- czy potrafi ślizgać się w prawą stroną? w lewą stroną?
- czy potrafi skakać przez skakankę do przodu? do tylu?
Jeśli są jakieś luki w rozwoju dziecka, to należy wypełniać je w kolejności zgodnej z przebiegiem rozwoju. Jeżeli, np. dziecko nie potrafi skakać, ani galopować, to musi nauczyć się skakać, zanim zacznie uczyć się galopować itp.
Sprawności te można rozwijać na zajęciach lytmicznych oraz zajęciach obejmujących inscenizacje, w których dzieci udają zwierzęta, rzeczy i ludzi, skacząc jak króliki, tocząc się jak kłody, chodząc jak niedźwiedzie, galopując jak konie itp. Polecenia należy formułować jasno, a zajęcia organizować w taki sposób, aby były one atrakcyjne. Na początku, przy trudniejszych ćwiczeniach, nauczyciel powinien zademonstrować daną czynność dziecku, posługując się jak najmniejszą liczbą słów; słowa te jednak powinny być dobrze dobrane. Później nauczyciel może podawać same tylko wskazówki słowne. Jeszcze później dziecko powinno nie tylko wypełniać