skanuj0002

UNIA EUROPEJSKA - PODSTAWOWE INSTYTUCJE

Realizacja wspólnych zamierzeń jest możliwa dzięki temu, że państwa członkowskie przekazały część kompetencji wspólnym unijnym organom władzy.

Artykuł siódmy traktatu ustanawiającego Wspólnoty Europejskie głosi, że powierzone im zadania wykonuje pięć instytucji.

Główne instytucje Unii Europejskiej to:

s Rada Unii Europejskiej; i Parlament Europejski;

5 Komisja Europejska;

i Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich; i Trybunał Rewidentów Księgowych (Obrachunkowy).

Są one wspierane przez organy pomocnicze, takie jak: Komitet Ekonomiczno-Społeczny, Komitet Regionów, Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich, Europejski Bank Inwestycyjny, Europejski Bank Centralny i wiele innych. Szczególna rola przypada Radzie Europejskiej, która jest gremium międzyinstytucjonalnym (patrz s. 36). W 2005 r. po raz pierwszy powołani zostaną: unijny „szef dyplomacji”, czyli minister spraw zagranicznych oraz prezydent Unii Europejskiej (o ograniczonej władzy), wybierany co dwa i pół roku. W celu podkreślenia swojej integracji Unia będzie miała także własną konstytucję.

Jest to najwyższa i najważniejsza instytucja Unii Europejskiej, główny organ ustawodawczo-decyzyjny, który w przyszłości ma w coraz większym stopniu dzielić swe kompetencje z Parlamentem Europejskim. Jej siedziba mieści się w Brukseli.

Radę do spraw Ogólnych tworzą ministrowie spraw zagranicznych wszystkich państw członkowskich. Na spotkaniach, które odbywają się raz w miesiącu, omawiają tzw. sprawy ogólne Unii oraz stosunki zewnętrzne. Nawet po rozszerzeniu UE w 2007 r. nie powinno - teoretycznie - uczestniczyć w tych spotkaniach więcej niż 27 osób. Jednak ministrom zwykle towarzyszą sztaby doradców, co powoduje, że na sali obrad jest najczęściej bardzo tłoczno. Rady specjalistyczne tworzą ministrowie resortów zajmujących się w swoich krajach zagadnieniami omawianymi podczas danego spotkania (np. Rada ds. Transportu, Telekomunikacji i Energii lub Rada ds. Edukacji, Młodzieży i Kultury).

27

www.wsip.cont.pl