str038

Olilli/wilc illngośl Inku (I,, im |iii/lt>iiiit' iiiInliMnilii

N P- P	r tu K	Pr/y rosły A\	wspólrz Ay	Odlogloić mi pluszcz.	Rzęd. średnia y ^1 ffkm)	Rot), oilw/ oillcgl P,i 1228 Y,; il lil"	1 ilugość luku nu poz. odn. d = d0—p„
1	3	4 500,000	10 000,000	10 965.856	86 000	0,996	10 964,860

Tablica 2.6

Obliczanie przybliżonej różnicy wysokości AH,,_K punktów geodezyjnych

Nr p-tu		D,.	a* ■*? a^0**	ip	^WK w,	AHpk =ip-wK+ Dp-tga^	AIy AHpk-AH^.
p	K					Attp = V~wp + Dp • tga*	PU 2
1 3	3 1	10 964,954	4^C08'24,8" -4°03'15,4"	30000 4000	7 000 60 000	816.715 816.715	+ 824,949

1.    Obliczenie długości łuku d₁₃ na poziomie odniesienia (tablica 2.5).

2.    Obliczenie przybliżonej różnicy wysokości AHJ,_K punktów geodezyjnych

d • h_p

h_p = H_p + i_p = 55,000, Ad = —= 0,094

R

Dp = d +Ad = 10 964,954 m Dalszy ciąg rachunku w tablicy 2.6.

3.    Obliczenie przybliżonej różnicy wysokości stanowisk Ah_s i długości łuku D_K

Ah_s = AH;_k + i_K - ip = 798,949, AD_P =    = 1,373

R

D_K = D_p + AD_p = 10 966,327

4.    Obliczanie wartości AH_KP oraz AH_PK

AH_kp = i_K — w_p + D_K-tga°^ = - 833,280 AH_P„ - AH_kp

AH_pk =-^-— = 824,998 m

Z przykładu wynika, że dla boku długości ok. 11 km i różnicy wysokości punktów przekraczającej 820 m (warunki znacznie odbiegające od przeciętnych) obliczenie D_K / przybliżonej różnicy wysokości punktów i wprowadzenie do odnośnego wzoru polepszyło wynik prawie o 0,05 m. Poprawna wartość AH_pK wynosi bowiem 825,000 m.

17. NIEK IOIM (,l01)1 /Y.INE SPOSOUY WYZNACZANIA WSPÓŁCZYNNIKA REFRAKCJI

/ujmiemy się tu geodezyjnymi sposobami wyznaczania współczynnika refrakcji k Znaczy to, że danymi, stanowiącymi podstawę rachunku będą obserwacje geodezyjne I), S, a i ich funkcje. Przed szczegółowym omówieniem zagadnienia warto jednak zauważyć, że empiryczne wyznaczenie wartości współczynnika którąkolwiek z metod geodezyjnych wymaga celowych o długości nie mniejszej niż 3 km. Wynika to z lak i u, ze podstawą rachunku jest zaobserwowany kąt pionowy a^ob, któtego błąd średni pomiaru szacuje się obecnie na m = 3" -r- 5". Przyjmując nawet m = 3" i przeciętną wartość współczynnika refrakcji w Polsce k = 0,13, uzyskamy kąt refrakcji równy średniemu błędowi kąta, czyli S = 3" dla celowej długości S = 3":2,1 "/km I,ś km Jeśli zechcemy, by wartość kąta refrakcji <5 była tylko dwa razy większa niż błąd średni kąta, a więc kąL refrakcji miał wartość 5 = 6", to minimalna długość celowej wyniesn S = 6": 2,1 "/km w 3 km.

2.7.1. WYZNACZENIE WSPÓŁCZYNNIKA REFRAKCJI k NA PODSTAWIE PRZEWYŻSZENIA Ah, ODLEGŁOŚCI SKOŚNEJ S ORAZ KĄTA a^ob

Istota metody opiera się na spostrzeżeniu, że kąt refrakcji <5 można w tym przypadku wyznaczyć z elementarnego wzoru

(2.159)

<5 = a^ob - a

przy czym a jest kątem nachylenia odcinka IE do poziomu (rys. 2.19). Dla znanej wartości przewyższenia Ah można go obliczyć ze wzoru (2.44)

otrzymując

Ah = S • sina + G

Rys. 2.19

(2.160