8
Kształt i wielkość pętli histerezy może się zmieniać w szerokich granicach, w zależności od składu i własności materiałów magnetycznych. Pętle histerezy magnetycznej charakteryzują wielkości: pozostałość magnetyczna Br natężenie pola koercji H* oraz natężenie pola i indukcja nasycenia HŁ Bn.
Zwiększenie zewnętrznego pola magnetycznego H do wartości H„ powoduje, że wszystkie dipole magnetyczne w próbce ferromagnetyka są uporządkowane i skierowane zgodnie z wektorem H. Do obrotu dipoli magnetycznych niezbędna jest pewna ilość energii wydatkowana kosztem energii pola magnetycznego.
Rejestrując pętle histerezy przy stopniowo zwiększanej wartości H, uzyskuje się rodzinę pętli o coraz większych powierzchniach (rys.7). Przy zwiększaniu wartości H powyżej wartości pola nasycenia H„ pętla histerezy już nie zmienia ani kształtu, ani powierzchni, wydłużają się jedynie bezhisterezowe odcinki krzywej magnesowania. Odpowiadającą temu stanowi pętlę histerezy nazywa się graniczną pętlę histerezy.
Rys. 7. Rodzina pętli histerezy:
a - komutacyjna (normalna) krzywa magnesowania, h - graniczna pętla histerezy
Miejscem geometrycznym wierzchołków obiegów histerezy, odpowiadających rosnącym stopniowo wartościom H, jest tzw. komutacyjna albo normalna krzywa magnesowania. Jej kształt jest zbliżony do kształtu pierwotnej krzywej magnesowania.
Własności magnetyczne wszelkich materiałów są scharakteryzowane przez ich podatność magnetyczną r|m lub przenikalność magnetyczną względną pw.Wartości przenikalności magnetycznej względnej materiałów diamagnetycznych uw <1, materiałów paramagnetycznych pw>l, a materiałów ferromagnetycznych pw»l. Materiały dia- i paramagnetyczne są materiałami o liniowych, natomiast ferromagnetyki - o nieliniowych i niejednoznacznych charakterystykach B=f(H. Stąd też wielkości przenikalności magnetycznej względnej są jednoznaczne dla materiałów dia- i paramagnetycznych, natomiast dla materiałów ferromagnetycznych nie sąjednoznaczne.
Wskutek nieliniowości funkcji B(H) dla ferromagnetyków, przenikalność magnetyczna nie jest stała, ale zależy od natężenia pola magnetycznego. Rozróżnia się trzy podstawowe, różnie definiowane pojęcia przenikalności magnetycznej:
- przenikalność normalna (statyczna),
- przenikalność różniczkowa (dynamiczna),
- przenikalność przyrostowa (odwracalna).