SWScan00032

Xanian w badanych narządach czy tkankach. Na podstawie oceny mikroskopowej niespecyficzne zmiany zapalne pluc i nerek u 50% badanych zwierząt

'Ciągle, 114-dniowe narażenie na amoniak o stężeniu 40 mg/m³ nie śmierci żadnego z narażonych zwierząt Obserwacje pośmiertne nie wykazały a jedynie ocena histopatologiczna u 1 szczura, 1 małpy i 2 psów wykazała o gów wypełnionych lipidami.

ozańk toksyczności. Wszystkie wskaźniki hemato ie wyników badań histopatologicznych wykaza

Powtarzane narażenie szczurów, świnek morskich, królików, małp .rpsów na amonia o stężeniu 770 mg/m³ przez 6 tygodni, 5 dni w tygodniu, 8 h dziennienie spowodowało żad nego przypadku śmiertelnego. W stopniu umiarkowanym dochodziło do łzawienia u psów królików w ciągu pierwszego tygodnia narażenia. W 2. tygodniu^farażenia skutki te zniknęły nie obserwowano żadnych^s oznak toksyczności podczas dalszego narażenia. Na podstawą wyników badań histopatologicznych i hematologicznych ^lie wykazano żadnych istotnycl zmian, które można by łączyć z narażeniem. Płuca szczurów i świnek morskich wykazał oznaki niespecyficznych reakcji zapalnych. Narażenie prowadzone w identyczny sposób, ali amoniakiem o stężeniu 155mg/m³ również nie/Spowodowało śmierci żadnego ze zwierzał Nie wykazano także żadnych wido logiczne były w normie, a jedynie na

no u 1 małpy, spośród 3 małp narażonych, .ogniskowe zapalenie płuc.

U królików 2*5 4 3-godzinne/ńarażenie na amoniak o stężeniu 35 mg/m^J spowolnił szybkość oddechu podczas narażenia. Trzy gbdziny po przerwaniu narażenia skutku tego ju nie obserwowano. Podobnych/^bserwacji dostarczyło narażenie na amoniak o stężeni: 70 mg/m^-5. Również i w tym" wypadku po 3 h od narazenia nie obserwowano tych zmian i zwierząt.

U świń narazonyćn w sposób ciągły na amoniak o stężeniach powyżej 17,5 mg/m' prąpz 6 dni zaobserwo<vano zmniejszenie przyrostu ciężaru ciała, zależne od wielkości nara żenią. Reakcję zapalną górnych dróg oddechowych, w postaci zwiększonej liczby neutrofili v popłuczynach nosówych tych zwierząt, obserwowano już po narażeniu na amoniak o stężenń 17,5 mg/m^J (U/bain i in. 1994). Liczba tych komórek w warstwje nabłonkowej małżowin) nosowej oraą przerost naskórka znamiennie korelowały z wielkosfeją narażenia. W wynikij narażenia na amoniak o stężeniu 17,5 mg/m^J stwierdzono u tych zwierząt również zmian) czynnościowe mięśni gładkich tchawicy (Urbain i in. 1996). Badanie skutku narażenia nr amoniak o stężeniach 0 + 70 mg/m^J, wykonane na wyizolowanych płucach, me wykazały jego na hemodynamikę naczyniową płuc oraz przepuszczalność naczyń\Qusńn i in;

NAJWYŻSZE DOPUSZCZALNE STĘŻENIE (NDS) W POWIETRZU NA STANOWISKACH PRACY

* ‘    •    /.    .    .    I

•    •    •    i

Istniejące wartości NDS

i

Wartości normatywów higienicznych w poszczególnych państwach przedstawiono w tabeli 8.j Ze względu na silne działanie drażniące amoniaku, ustalone normatyw}' mają w wiek-, szóści charakter dopuszczalnych stężeń średnich ważonych dla 8-godzinnej pracy dzienna (TWA), z jednocześnie obowiązującym stężeniem pułapowym (ceilmg value).

24