t12

Warunki integralności

Własności kluczy obcych

Zdefiniowanie klucza obcego skutkuje tym, że

•    w tabeli z kluczem obcym nie można wstawić wiersza, którego wartość w kolumnie (zestawie kolumn) z klucza obcego nie ma odpowiedników w tabeli obcej,

•    w tabeli z kluczem obcym nie można zmodyfikować wiersza, tak, aby wartość w kolumnie (zestawie kolumn) z klucza obcego nie ma odpowiedników w tabeli obcej,

•    z tabeli obcej nie można usunąć wiersza, do którego odnoszą się jakiekolwiek wiersze z tabeli z kluczem obcym.

Uwaga: Ostatnią własność (niedopuszczanie do usuwania wierszy z tabeli obcej) można zamienić na polecenie usuwania z wraz z wierszem wszystkich odwołujących się do niego wierszy w tabeli z kluczem obcym. W tym celu na końcu klauzuli CONSTRAINT definiującej klucz obcy należy umieścić dyrektywę ON DELETE CASCADE.

Przykład

W tabeli emp występują dwa związki. Jeden - przez numer departamentu - z tabelą dept, drugi - przez numer szefa - z samą tabelą emp. Chcemy, aby usunięcie departamentu powodowało także usunięcie wszystkich pracowników tego departamentu. Możemy to zdefiniować poprzez polecenie:

CREATE TABLE EMP ( EMPNO ENAME JOB MGR

HIREDATE

SAL

COMM

DEPTNO

13-16

NUMBER(4) CONSTRAINT EMP_PRIMARY_KEY PRIMARY KEY , VARCHAR2(10),

VARCHAR2(9),

NUMBER(4) CONSTRAINT EMP_SELF_KEY REFERENCES EMP (EMPNO),

DATĘ,

NUMBER(7,2),

NUMBER(7,2),

NUMBER(2) NOT NULL

CONSTRAINT EMP_FOREIGN_KEY REFERENCES DEPT ON DELETE CASCADE);

Język definiowania danych, słownik systemowy