t9

Warunki integralności

Warunek PRIMARY KEY

Definiuje klucz główny tabeli. Jeżeli klucz główny stanowi pojedyncza kolumna, wygodnie jest zapisać ten warunek w składni “przy kolumnie”:

kolumna typ [(rozmiar)] CONSTRAINT nazwa_warunku PRIMARY KEY

Jeśli klucz składa się z dwóch lub więcej kolumn, wtedy musimy opisać go w składni “po kolumnach”, wskazując listę kolumn, na których jest zbudowany:

CONSTRAINT nazwa warunku PRIMARY KEY {koli, kol2 ...)

W tabeli może być tylko jeden klucz główny. Wszystkie kolumny występujące w kluczu głównym są obowiązkowe - nie ma potrzeby specyfikowania dodatkowo NOT NULL. Podczas wstawiania i modyfikacji wierszy ORACLE będzie zawsze sprawdzał, czy wiersz z taką wartością kolumna (z takim zestawem wartości kolumn) już w tabeli nie występuje. Jeżeli tak, ORACLE zgłosi błąd i błędna operacja się nie powiedzie.

Przykład

W tabeli EMP kluczem jest numer pracownika EMPNO.

CREATE TABLE emp

( empno NUMBER(4) CONSTRAINT emp_pk PRIMARY KEY,

) ; lub

CREATE TABLE emp

(

definicje wszystkich kolumn,

CONSTRAINT emp_j?k PRIMARY KEY (empno) ) ;

Obie specyfikacje klucza głównego są równoważne.

13-13

Język definiowania danych, słownik systemowy