Untitled Scanned 13

« .‘•rj-

wyittjuje łSHoł^/SarfA" ~ rttj^ty •'ir-cn-r

jg£|Śka!ct7Ć UftKB? ii.kjiaAsyjnj &laląSL*) ii : tmlłunyci liiiiilł ałayjsTiŁ (tj. czAfoycltswycŁ;.. A sod wtględrm czz'.rz~-T^ _;"~-o ia:tuJ7 siej ucifri ti« v ŁDrn punktach. Jedw s alei jut fdSł swtąiiny * SegEfCtACją tekstu :4 iłcwo.

Poprawnymi wypowiedzeniami poUttrsl tą minnawi:!* t«fcs*7 .U z. i, «/ 1 £6 *. b, c/s

,15/ /a/ Ćitfcłfsnt. £«/ fal BmtRhriłms.

fal Surfaiał. fal SttCfGMfaU.

fal śwt»U. jej BatefllM.

fadLbylay katde z utytych w nich stów uznali» odpowiadające Jednolitej formie wyrazowej, to np. forma rj-rwo*a foinian pozostawałaby w opozycji regularnej względem innych form wyrazowych, rdźni^cych ti{ cd niej wortoócią osoby i liczby. Trzeba by więc uznać istnienie specjalnych lekstmów •ŚB1MA, •SZCZĘŚLIWY odmiennych prze* osobę, albo to* potraktować wizystkie lek-teay rzeczownikowe i przymiotnikowe Jako odmienne prze* osobę. Dato szczęśliwsze j«rt inne roxwitanie: przyjęcie, 1* słowa typu Mniom składają *i? t dwóch form wyrazowych. Pierwszą, * nieb uznamy za mianownik liczby pojedynczej letoemu rzeczownikowego ŚWINIA, drew - ta skróconą formo pierwszej Ołoby liczby pojedynczej czasu teraiaiejszego lckzcmu czasownikowego BYC (por. Tokarski, 1&T3; Misz, 10C5). Istotnie, sda&Ia /15a/ jeet synonlmfcsoo ze

111/ Jestem MttU.

W prowadzonej przez nas analizie eilidniowej słowom typu Mnfan pnj^ort^d-kujemy dwa składniki terminalne.

Kłopoty segmentocyjoe sprawiają takie takie połączenia dwóch iłów. z których Jedno nie Jeet — oprócz tego połączenia — ulywano w tekstach, np. na teAtcal, po ornat**. Ze względów loloykograiiczaych molna Je wprawdzie traktowa/} Jako frazeologiczne związki dwóch form wyrazowych, ale z punktu widzenia składni byłoby to rozwiązonio sztuczne. Dlatego tcl uznamy Je za Jednolite formy wyrazowe, nie przeciwstawiające się Innym według ładnej kategorii fleksyjnej, czyli aalcZąoe do lcksetsów nieodmiennych NA SCHWAL, PO OMACKU.

Na marginesie molcmy swróció uwagę n* tc, *e ezęld omawianych połączeń typu po pcitX*,t rttdko, be molo, molna by potraktował jako rwiązki składniowe, stanowiące połączenia form przyimków z nie używanymi dzii pot* tymi połączeniami formami lywych lcksemów polskich. Pozostałby wtedy jednak problem włączenia form typu pełsfcw do odpowiedniej klatki paradygmatu — sprawy nie będziemy więc dyskutować.

Wymienione zastrzelenia nie dotyczą połączeń typu bo pół, na cairor, któro bez trudu molna traktować Jako złolcn* * dwu form wyrazowych.