Procedura przebiega podobnie jak w przypadku konsultacji, jednak Parlament nie ma w niej prawa do wprowadzania poprawek do wniosku - musi go przyjąć albo odrzucić w całości. Akceptacja, czyli „zgoda" Parlamentu wymaga bezwzględnej większości oddanych głosów.
Procedura zgody jest wykorzystywana przede wszystkim w przypadku porozumień z innymi państwami, w tym również upoważniających inne państwa do przystąpienia do UE.
3. Procedura konsultacji
Procedurę konsultacji stosuje się w przypadku decyzji dotyczących takich dziedzin jak rolnictwo, podatki i konkurencja. Na podstawie wniosku Komisji, Rada zasięga opinii Parlamentu Europejskiego, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów.
Parlament ma możliwość: przyjąć wniosek Komisji, odrzucić go,
albo poprosić o wprowadzenie do niego poprawek.
Jeśli Parlament żąda wprowadzenia poprawek, Komisja jest zobowiązania do rozważenia wszystkich proponowanych zmian. Jeśli Komisja przyjmie którąkolwiek z nich, wysyła do Rady zmieniony wniosek legislacyjny.
Rada analizuje zmieniony wniosek i przyjmuje go lub wprowadza do niego dalsze poprawki.
W tej procedurze, podobnie jak we wszystkich innych, zmiana wniosku Komisji przez Radę wymaga jednomyślności jej członków.
Istota, warunki i mechanizmy integracji
integracja ekonomiczna - stan, który umożliwia kontakty handlowe pomiędzy różnymi gospodarkami w taki sposób, jak w ramach jednej gospodarki integracja negatywna - proces znoszenia ograniczeń w wymianie handlowej integracja pozytywna - wprowadzanie nowych form integracji i stosowanie nowych instrumentów politycznych Istota integracji:
- wspólny rynek,
- wspólna polityka (oddawanie władzy).
Proces integracji jest procesem dynamicznym, ale integrację można rozpatrywać również jako pewien stan.
W praktyce procesy integracyjne powodują powstanie mozaiki różnych wspólnot i różnych rodzajów integracji.
Integracja nie może być celem samym w sobie. Musi zapewnić dobrobyt ekonomiczny i stabilność polityczną.