lub i.m. 0,5-1,0 mg oraz dożylnie we wlewie kroplowym 0,01-0,04 mg/minutę lub jednorazowo 0,25-0,5 mg.
3. Dobutamine (Dobujcct, Dobutamin Hexal, Dobutrex) - dobutamina, fiolki 0,25, ampułki 0,05 g/ml; stosuje się i.v. 2-10 mg/kg m.c./min.
Tab. 12.7. Następstwa stymulacji a i p-adrenergiczncj
Receptor adrenergiczny | |||
a |
p | ||
Serce Tętnice |
Skurcz |
Dodatnie działanie ino* i chronotropowe Rozkurcz | |
Mięśnie gładkie jelit |
Perystałtyka Zwieracze |
Skurcz |
Zahamowanie |
Pęcherz moczowy |
Mięsień wypierający Zwieracze |
Skurcz |
Rozkurcz |
Mięśnie dźwigacze włosów |
Skurcz |
— | |
Źrenica (mięsień |
promienisty tęczówki) |
Skurcz (mydriasis) |
— |
Przemiana węglowodanów |
——— |
Nasilenie glikogenolizy (w mięśniach), zwiększenie stężenia kwasu mlekowego we krwi, hiperglikemia | |
Przemiana tłuszczów |
— |
Zwiększenie lipolizy |
Tab. 12.8. Adrenalina i noradrenalina
Adrenalina |
Noradrenalina | |
Naczynia krwionośne Skurcz |
Tętniczki przedwlosowate, naczynia jelitowe i skórne |
Wszystkie oprócz naczyń wieńcowych |
Rozkurcz |
Kapilary mięśni prążkowanych, naczynia wieńcowe i mózgu |
Naczynia wieńcowe |
Serce Siła skurczów Liczba skurczów Ciśnienie krwi |
Wzmożona Zwiększona Podwyższone |
Bez zmian Bez zmian lub zmniejszona Podwyższone |
Mięśnie gładkie jelit i oskrzeli |
Zmniejszenie napięcia |
Bez zmian |
Stężenie glukozy |
Zwiększone |
Bez zmian |
Przemiana materii |
Wzmożona |
Bez zmian |
W ostatnich latach zsyntetyzowano wicie związków o wybiórczym działaniu na receptory p2-adrenergiczne. Leki te porażają mięsnie gładkie oskrzeli i rozszerzają oskrzela (działanie bronchodilatacyjne) oraz hamują skurcze macicy (działanie tokolitycznc) w dawkach nie wywierających wyraźnego wpływu na układ krążenia (nie powodują przyspieszenia czynności serca i obniżenia ciśnienia tętniczego krwi).
Leki te stanowią istotny postęp w leczeniu napadów dychawicy oskrzelowej, w zagrażającym poronieniu oraz w przypadku zagrażającego przedwczesnego porodu.
Mogą one powodować drżenia mięśniowe, dreszcze, niepokój, a niekiedy komorowe zaburzenia rytmu.
Przeciwwskazania do ich stosowania stanowią: nadczynność tarczycy, tachyarytmie oraz świeży zawał mięśnia sercowego.
Do selektywnych beta2-adrenergików należą m.in. salbutamol, fenote-rol i terbutalina.
Preparaty i ich dawkowanie są omówione w rozdziale 32.
Adrenalina z powodu bardzo gwałtownego i krótkotrwałego działania ma względnie ograniczone zastosowanie w lecznictwie. Zamiast niej stosuje się inne leki o podobnym działaniu na oba receptory adrenergiczne, a mianowicie alkaloid z ziela przęśli - efedrynę oraz synefrynę, korba-drynę, etylefrynę, metaraminol i foledrynę.
Efedryna
Mechanizm
działania
Działanie
Efedryna jest alkaloidem występującym w zielu przęśli (Ephedra mlgańś).
Efedryna pobudza zarówno receptory a, jak i (3. Na receptory a działa głównie pośrednio, przez wzmożenie uwalniania noradrenaliny z zakończeń współczulnych. Na receptory P efedryna działa głównie bezpośrednio. W związku z pośrednim mechanizmem działania efedryna wywołuje tachyfi-laksję - następstwo wyczerpania się noradrenaliny w magazynach zakończeń. Mechanizm działania miotonicznego (wzmagania napięcia i kurczli-wości mięśni prążkowanych) polega na wzmożeniu resyntezy fosfagenu. Efedryna działa obwodowo sympatykotonicznie i ośrodkowo pobudzająco.
Działanie obwodowe. Efedryna działa mniej gwałtownie, lecz dłużej niż adrenalina. Efedryna kurczy naczynia jelitowe i skórne, podwyższając ciśnienie krwi, rozszerza oskrzela i hamuje ruchy pcrystaltyczne przewodu pokarmowego. Szczególnie silnie działa na oskrzela, dlatego też jest stosowana w dychawicy oskrzelowej. Efedrynę stosuje się również w moczc-
309