Temperaturę powierzchni ścianki oblicza się z równania
Q = k ■ At ■ D = xk(ts-t) (D + 2S)
1,1 * 100 * 0,1 = 3,8 (rs-20) 0,3
Stąd temperatura powierzchni izolacji
U = —^1Q—0,1 + 20 = ii- + 20 - 21 C
3,8 -0,3 11,4
Wartość C wyniesie przy tak niskiej średniej temperaturze ok. 1,21
= 1,21= 1,21 ‘ 7°1/4 = 1,21 - 2,9 - 3,5 kcal/m2 - "C - h
Różnice w stosunku do założonych wartości ak wynoszą ok. 10%, w praktyce można tę dokładność przyjąć za wystarczającą. Dla dokładniejszych obliczeń należy zastosować metodę kolejnych przybliżeń.
Wartości współczynnika C dla powietrza *) i wody
Powietrze |
t °c: |
0 |
50 |
100 |
200 |
300 |
500 |
1000 |
C |
1,22 |
1,14 |
1,09 |
1,05 |
0,95 |
0,85 |
0,70 | |
Woda |
t. c |
0 |
20 |
40 |
60 |
100 |
150 |
200 |
c |
60 |
96 |
128 |
153 |
195 |
235 |
262 | |
*) dla powietrza pod ciśnieniem normalnym Przykład IV-1
Odciek drożdżowy ma być podgrzewany w wymienniku dwusekcyjnym z wydajnością 8,3 mJ/h, od temperatury 20 do 100CC, przy czym w pierwszej sekcji ma być wykorzystane ciepło wywaru melasowego, który dopływa z wydajnością 6,8 m3/'li i przy temperaturze 100CC, odpływa przy 30l"C; w sekcji drugiej czynnikiem grzejnym jest para nasycona o ciśnieniu 0,5 at(r = 532 kcal/kG). Ciężar właściwy odcieku i wywaru y = 1100kG/m3, ciepło właściwe ty = 0,94 kcal/kG-CC. Obliczyć wydatek pary.
Rozwiązanie
Obliczamy temperaturę końcową odcieku w pierwszej sekcji z równania bilansu cieplnego [IV-7]:
8,3 • 1100 ■ 0,94 (t"L — 20) = 6,8 - 1100 - 0,94(100-30) t'[ = 77,3 "C
Wydatek pary oblicza się z równania. bilansowego [lV-9]
G • 532 = 8,3 - 1100 • 0,94 ■ (100-77,3)
G = 367 kg/h
4413