�egna�ek
6

tUnffWET)

Urobku ta

IMlilOwlAittltUuiv

osit lic* oifi iytomm btaffl

KottUlil 3    ___

ISTOTA I CHARAKTERYSTYKA

WSPÓŁCZESNEGO procesu kształcenia 2.1. Iitoti procta Uitakenl*

mule »wll jut liińiiin .Jtaialwn^

bin nit W My djdilihwtOtyft* ®^l*^aBf.i¹5SI10 kluczowy i_ftl Ktoćic.wi. fińlnwjc się bomem, te dydaktyki jcg di iflicm mtac teorią ktfiałcwia iiMi tamo aeciłfiie, tak i uczenie się. Dlatego iq a Kupj>icvvic/, idywi określani jyc

Kwas# ittśobe m \taax ty moK parbicgai rozdzielnię, to jest nita Itatd Usnę m taM&odae te powiązania i nauczaniem przyjmuje pta uttoUmknils Mz tatara ?tk: umokiztałccnlc W. Okoń vMbdniUnoki własnej, której colę, |ręj$ mmu, tai ua patat’’’ A prw; umouctiio „samodzielne u/upel-taitapijbalno * perypata fśy me zapewniła go szkoła”' Jednaki HtaflptaljtalMitai metwon mc w> w literaturze jednoznaczne ■atac Nenleta* od tych wjaartci ważne jen to, ;c uczenie się mole pno> bitpc 1 poiiMta i taawni lub itale/nic od niego Nwunr m mm fftcbtcpć ber powijania i uczeniem się, ale ez» jen oqo iralo mamę, głyi jego realisty mogą byt niewielkie Nauczali eswwpwk Wfśui wady, bedy wywołuje uczenie się, które może pr/cluw (Mfbak^c t mm kb w ptómjtfyin czute, ile ilonowt jego następstwo. Tu «|veyp^boMMmapncńocKiowyidipneauc2nia.

Nunc 1 na nr ta byś realizowane w postaci pojcdyncędi, seyteiteyds aktew hib /tan, które osp być onuer/onc lub mczamicrzoi) Ai«ftaetptycłi aktew i/taś) t wtedy przyjmują miano procesu.

Dlii (ta* wywod/i p od bcitokicgo iłowa „procestui" oznaczaj tap pwoitaaif Moma otem przyjęć, łc pr/ez procei rozumie się ko ta| Mta ta w tata aAodzn tac związki regultaf

wOtyfptmśyw ,cp tu.i W 'hrtwMptf.MI

Jiti

'tatakta fW limu im.

4f

pijących po sóbfo stadiów rozwoju i w knwekwenejt prowadzą do zalotnych zmian w osobowości uczących się i w ich działaniu.¹

W działalności szkolnej mamy na ogól do czynienia nic z pojedynczymi aktami (zdarzeniami), lecz z procesami, i to z procesami zamierzonymi. Procesy nauczania i uczenia się są ze sobą ściśle zintegrowane i wzajemnie się uzupełniają. Jednak o ja-kości procesu kształcenia decyduje w głównej mierze jakość procesu uczenia

Zgodnie z powyższymi ustaleniami przyjmuje się. żc ks/lalcenle jest procesem, który definiowany jest pr/ez W Ojcowa jako uporządkowany w czule ciąg zdarzeń (pojedynczych aktów) obejmujący takie czynności nauczycieli I oc/niów, ukierunkowane przez odpowiedni dobór celów, treści oraz uwzględniający takie warunki I środki, jakie służą wywołaniu pożądanych zmian w uczniach Istotą tej definicji jest to. n kształcenie ma wywołać w uczniach pożądane zmiany. Nic wskazuje jednak konkretnie jakie to mają być zmiany, czego mają dotyczyć Dokładniejsze wyjaśnienie tej właśnie kwestii znajdujemy natomiast w mnej definicji W. Okonia. Pisze on. ze „kształcenie to ogól czynności (zewnętrznych i we* wnętrznyeh) umożliwiających ludziom poznanie przyrody, społeczeństwa i kultury oraz uczestnictwo w ich kształtowaniu, a zarazem osiągnięcie możliwie wielostronnego rozwoju sprawności zdolności 1 uzdolnień, zainteresowań i zamiłowań, przekonań i postaw, jak również nabycie pożądanych kwalifikacji zawodowych*. Z definicji tej wynika, te kształcenie jest me tylko procesem poznawczym, dostarczającym wiedzy o oznaczającej rzeczywistości, ale także (a może przede wszystkim) procesem, który przygotowuje człowieka do racjonalnego funkcjonowania w tej rzeczywistości. Przygotowanie to obejmuje wyposażenie go w umiejętności wykorzystywania posiadanej wiedzy i umiejętności do przekształcania tej rzeczywistości oraz w odpowiednie kwalifikacje zawodowe, a ponadto również wielostronny rozwój jego osobowości.

Reasumując, można powiedzieć, że proces kształcenia oznacza ciąg powiązanych zc sobą I wzajemnie od siebie zależnych czynności, zjawisk i procesów (nauczania 1 uczenia się), w rezultacie których uczący się przyswajają sobie określony zasób wiadomości, umiejętności I nawyków, rozwijają swoje zainteresowania, kształtują odpowiednie postawy, poglądy i przekonania, czyli inaczej mówiąc przekształcają swoją osobowość.

Jest to proces realizowany świadomie, planowo i systematycznie, w rezultacie którego uczący się uzyskują odpowiednie kompetencje (w przypadku kształcenia zawodowego»odpowiednie kwalifikacje zawodowe) oraz następuje rozwój wielu istotnych cech ich osobowości.

Jednym z ważniejszych zadań realizowanych w procesie kształcenia jest również przygotowanie uczniów (studentów) do samodzielnego doskonalenia się i uzupełniania posiadanej wiedzy, umiejętności I nawyków czyli do samokształcenia

¹H Kotowski, Podttanyd\\lalt)H ralntat], Wmawa 1987,1141.

¹W Okoń. Nowy ibmik pdapgkta)', op ot. 1299

¹ W. Okoń, ItywwioM* , op cli. 1141.

¹ Ibidem,»60.