MGT96

obraz — ku naszemu zdziwieniu — często nie daje żadnego wrazenw wysokości lub głębi. Jest bardzo trudno przedstawić wzniesienie lub spodek środkami czysto wizualnymi, o ile nie można w jakiś sposób pokazać poziomu ziemi jako punktu odniesienia. Podobnie, dla oddania wielkości czegokolwiek [>otrzeb-nr są mierniki porównawcze. Aby pokazać wysokość drzew lub domu. wprowadza się obok postacie ludzi. W życiu człowiek idąc, rozgląda się dokoła; 1 nawet gdybyśmy założyli, że idzie górską ścieżką z oczami utkwionymi w ziemię pod swoimi stopami, zawsze będzie miał ogólno poczucie konfiguracji otaczającego go terenu świadomość ta dociera do niego głównie przez to. zc mięśnie i zmysł równowagi w każdej chwili sygnalizują mu dokładnie. w jakim położeniu w stosunku do poziomu znajduje się jego ciało Dlatego tez może zawsze prawidłowo ocenić wzrokowe wrażanie nachylenia powierzchni. Zupełnie inaczej Jest z człowiekiem patrzącym no fotografię lub film Musi polegać tylko na tym. co powiedzą mu same oczy bez pomocy zc strony reszty ciała Co więcej, ma do dyspozycji tylko część sytuacji wizualnej. Jaka jest zawarta w ramach obrazu.

Zasięg obrazu Jest uzależniony od odległości kamery od przedmiotu Im mniejszy wycinek życia ma być ukazany na obrazie, tym bliżej przedmiotu musi znajdować się n po rat i tym większy wyjdzie na obrazie dany przedmie*, i na odwrót Jeżeli ma się sfotografować grupę łudzi, trzeba ustawić kamerę w odległości kilku metrów Jeżeli chce się pokazać tylko jedną rękę. kamora musi być bardzo blisko, inaczej bowiem na obrazie prócz ręki pojawią się Jeszcze Inne obiekty Ręka wychodzi na zdjęciu olbrzymia i zajmuje c*łv ekran Tak więc kamera, podobnie Jak człowiek, który swobodnie może się poruszać, {-osiada zdolność patrzenia na przedmiot r bliska i z daleka — prawda to oczywista. ale trzeba o niej przypomnieć, ponieważ wvnika z niej ważny chwyt artystyczny. (Zmiany zasięgu ł wielkości można równi*** u*vsfcać przez serwowanie obiektywów o róznvch ogniskowych Ffekty «ą podobne, ale nie wymagają zmiany odległości ad przedmiotu, nie powodują więc zmian per^iektywy).

Wielkość przedmiotu na ekranie zależy częściowo od odległości, w jakiej znajdowali się kamera w czasie zdjęcia, ale częściowo także od stopnia posadększerra obrazu przy wyświetlaniu gotowego filmu nn ekranie Stopb-ń jmwiękstania J<wt ralr/ny od obiektywu aparatu projekcyjnego orar «*! wteOudci “ii kin ■ wiej. Film może być pokazywany w thrwulnej wielkości M ekranie maleńkim Jak obraz w dtłecinna) latarni m «gii/n'J lub gigantycznym. Jak w luksusowym klnie Istnirje Jednak *»pty-malny stosunek między wir lk* akią obrazu l Jego odlegli «s«*ą «d widzów W kinir Widl siedzi stosunkowo dalełu* od ekranu, obraz więc muri być duży Ale w aal<*u« oglądając-- film -a bardzo bliako ekranu l dlatego obraz na ekranie m«»z» być o w* le mniejszy. Stasowana w fwaktyrr akala wtelkikl 'bfafu )**t Jednak zbyt szrmka W dużych kinach «4iraz Je* więkary niż w małych Widzowie z pierwszych rzędów widzą «*zvwi*« o wiele wiskozy obraz ni/ widzowie z ostatnich rzę«lów Nie Jrat *xale rzeczą obojętną. Jaką wielkość ma obraz ukazujący «k widzowi Zdjęcie filmowe Jeut iTWrwnnrr do wyświetlania w określonym powiększeniu Kiedy ekran )*wt łianl/o doży, albo kiedv widz znajduje «ę bardzo bhako olzraru. ruchy wydają «ę szytwr niz n* m»Km obriz/e. ;mnlew«z w tym wv(iadku rvch muai przebyć większą praestrwń Ruch. który wydaje atą przyśpieszony i i*Tnxixny na dużym obrazie. rmwe na mniej-•rym ekrnnie okazać Uę najzupełniej j,r .»-vll iwy 1 nrwro»lnv Od wielkości ekranu zaleiy. w Jakim stofmhi mnręUy /dwa/u «ą wyraźne dla widza. )r«t to rervwłśrlr -.gr-enna róZnlrs. rzv widzi srię człowieka tak. że rrrrZna policzyć kropki na Jego krawacie. czy tak. ze ledwie mru-. < go r^porn*'- I Jest to tym w/in.iej-*xe. że — Jak Juz wyszywaliśmy — wielkość ukazującego dę na ekranie przedmiotu tr.--.¹' duzyć retv«er»»wt fllrr'rwrmu do uzyskania określonych efektów artyatycznych Jeżeli więc w*dz siedzi zbyt bliako albo zbyt daleko, nastąpić nv#*e nW-zwvklr przykre wypaczenie artyatycznych tntoncji realizatora I)o tej pory nie umiemy pokazywać filmu licznej publiczności w taki sposób, by każdy widz na uli kinowej oglądał obraz we właściwych proporcjach. Trzeba przecież w miarę mnfthwośn posadzić widzów w rzędach umieszczonych Jeden za drugim. N e moJsna rozstawiać foteli w kinie zbyt daleko na boki, łs> wówczas widzowie na końcach rzędów będą mieli obraz zniekształc/my, co Jest jeszcze gorsze.

»• 19