0118

116

O KLEJNOCIE

Gdy wiara chrześciańska w Polsce nastała, zaraz z nią nastała sława, tak królestwu jako i rycerstwu, i pamięć nieśmiertelna z poczciwych spraw ich, gdy kościoły ku czci i chwale bożej budowali, nadawali. Tam listy albo prawa na to nadawając, imiona swe podpisowali, zalecając się w modlitwy kapłanom, zakonnikom ect.

Wincentego Jaxyca wspomina list klasztorny, w roku 1006. A ten był comes et Jtaeres in Bochnia. Tę potem Bochnią potomek jego dal klasztorowi staniąteckiemu, o czem niżej czytać będziesz.

Jaxę wspomina Kromer w księgach szóstych książęciem serbskim, który we Wrocławiu śląskim pojmował córkę Piotra hrabi z Skrzynna. To było w roku po narodzeniu syna bożego 1140, za Władysława, Krzywoustego syna.

Jaxę wspominają wszystkie historye i katalogi w roku 1131, dla tego, że fundował klasztór we wsi swojej Miechowie, zakonnikom reguły Hierosolimitarum, którzy noszą krzyż żółty na sukniach. A to mu ztąd było przyszło, gdy będąc w Hieruzalem u grobu Zbawiciela naszego z Henrykiem (jako to Kromer opisuje w księgach szóstych) książęciem albo królewiczem polskim. A gdy mu się tam na wszystkiem szczęśliwie wodziło, czyniąc z nieprzyjacioły bożymi wiele, dziękując panu Bogu za to, umyślił ku czci i ku chwale jego klasztór tejże reguły w ojczyźnie zbudować. A tak odjeżdżając do domu, prosił o jednego zakonnika, którego przywiózłszy do Polski, dał mu Miechów ze wsiami do niego przynaleźącemi, a on kapłan towarzystwa sobie do tego nabożeństwa przyczynił z Polaków.

Tegoż wspominają skrypta klasztoru zwierzenieckiego w te słowa:

Cum sacra ordinis praernonstraten. religio, quae anno Dni. 1120 ortum suum habere coepit, splendorem sui fulgoris late longegue sparsisset in christiano orbe, radios suae obsemantiae, suiąuae stemmatis mira suamtate dijfunderet, satrapa et regidus Polonorum, Jaxa de Miechów, miles insignis de nobili stirpe Grif-fonum originem ducens, cum esset vir et miles, tunc inter Polonos spectatae vir-tutis et rari in Deum amoris, raraegue deootionis, religionem praernonstraten., tam famosam et celebrem, in Poloniae regnum, et in diocesim cracorien. inducere sat-agens, parumque- ducens, quod religionem fratrum sacri sepulchri dominici Hie-rosolimitani, in fundo patrimonii sui Miechouien. plantasset, omni conatu ad fu-turorum honorum operam se accedens, pro sua uirili extendens, et de transactis nullam habens existimationem, in altero fundo sui patrimonii Zwierziniecz, ad ri-pas Vistulae fluminis, juxta Cracouien. urbem sito, conditioni uirginum et deodi-catarum puellarum pronisurus, mondsterium sanctimonialium fratrum et sororum ordinis praemonst. anno 1181, instituit, fundauit et erexit, et nillas sui patrimonii, uidelicet, Zwierzyniecz, Zabierzów et Bibicze cum earum pertinen., parem nn-merum haereditatum juxta atque monasterio miechonien. contulerat, etc. etc.

Janika biskupa wrocławskiego, który potem był arcybiskupem gnieźnieńskim, pisał się z Brzeźnice, tego opowieda katalog, że był nabożnym, i ku rozszerzeniu chwały miłego Boga pilnym, wzięt na arcybiskupstwo z tego tam biskupstwa roku 1148. Umarł we Żninie, scyatykę niemoc cierpiąc, roku 1167. W Gnieźnie pochowan, po którym nastał Piotr z domu Srzeniawa.

O tym Janiku pisał Janicms poeta laurealus wiersze w te słowa: