0001101

§§**—«>-------- -e-H94S^|

„Jan Otwinowski, komornik Biecki, dziesięciu zostawił synów:

„Waleryan, podczaszy Sendomierski, deputat kilka razy na trybunał, sędzia kapturowy r. 1632, poeta w ojczystym wierszu niepospolity ').

„Hieronim, mąż wojenny, sekretarz królewski, wysłany w legacyi do Osmana, Cara Tureckiego, niedobrze od niego przyjęty; bo przez Hieronima wojnę Zygmuntowi III wypowiadał. Dla bezpieczeństwa swego, aż na Wenecyą powróciwszy, wkrótce umarł, w Pokrzywnicy pogrzebiony r.1620²).

„Samuel, i ten, w obozie znaczną część lat swoich strawił, potem, dla umiejętności języków oryen-talnych dziesięć lat przepędziwszy wTurczech, tamże, powietrzem zarażony, życie to skończył.”

„Jędrzej w młodym wieku umarł; Remigian pod Smoleńskiem poległ; Zygmunt w Wołoszech; Jan, wzięty tamże w niewolę, gdy z niej wykupiony do ojczyzny wraca, w Dunaju rzece tonie; Piotr, w Konstantynopolu, ucząc się arabskiego języka, powietrzem zginął; Mikołaj, rotmistrz pieszy pod Kockenhausen; Aleksander, pod Skałą w niewolę od Tatarów pojmany, wyszedłszy z nićj jeździł w legacyi do Turek.”

•) Przełożył na polski język: „Georgicorum, albo Ziemiaństwa Wirgiliusza Marona, ksiąg cztery, 1614” i „Księgi Metamorphoseon, albo Przemian, od Owidyusza napisane. 1638.”

²) Napisał: „Powodzenia niebezpiecznego ale szczęśliwego J. Kr. M. wojska, przy J. P. staroście Kamienieckim w Multaniech, opisanie prawdziwe r. 1600.” Kraków,

i

i

I

|    Łazarz. 1601. 4°.

0

1

-----------—---