016701

262

Wodna puchlina skóry albo członków.

Puchlina brzucha objawia się obrzmieniem nóg i brzucha, puchlina skóry powstaje zaś między skórą a mięsem, w tak zwanej podskórnej tkance komórkowatej.

Znałem chłopca 17-letniego, któremu obrzmiały nagle ręoe, ramiona i nogi, a wreszcie całe ciało. Głowa była nieproporcjonalnie duża, szyja krótka, gruba, w końcu całe ciało poczęło puchnąć. Lekarz oświadczył, że to puchlina skóry i członków. Zadziwiającem było, jak temu chłopcu w krótkim czasie obrzmiało całe ciało, siły zupełnie zniknęły, sen pierzchnął, apetyt był z początku jeszcze dobry, później ustał zupełnie, a oddech był coraz cięższym. Chorego dręczyło przytem ustawiczne pragnienie, moczu odpływało niewiele, a stolec był coraz słabszy. Uderzało to w oczy, że przy tej puchlinie brzuch niewiele obrzmiał, a pot nie pokazywał się wcale. Ciepłota była tak nizką, że ręce i nogi w dotyku były tak zimne, jakoby nigdzie krwi nie było.

Przyczyny tej puchliny są te same. co puchliny brzucha, z tą tylko różnicą, że woda nie zbiera się w brzuchu, ale pod skórą galarecieje, a ztąd puchną wszystkie części ciała.

Łatwo dopomódz w takim przypadku, gdy serce, nerki, wątroba i reszta części ciała są w dobrym stanie. Gdyby wczesnego nie było ratunku, wówczas nastąpiłby ogólny rozkład krwi, a w końcu mogłaby puchlina położyć koniec życiu. Zdaniem mojem puchlinę skóry łatwiej leczyć, jak puchlinę brzucha; leczyłem kilka wypadków tej puchliny, ale w żadnym śmierć nie nastąpiła. Gdy wewnątrz są zastoiny różnego rodzaju, to w końcu tężeje wszystko między skórą a mięsem w tkankach komórkowych, i zwolna następnie zgalarecieje. Najpierwszem więc zadaniem jest, otworzyć pory, i wydalić stężałe materje, a że z wątlenie jest ogólne, trzeba się więc o to starać, aby napo wrót wróciło nowe życie i nowa czynność ustroju.

Kazałem owego chłopca całkowicie omywać codziennie dwa razy, i nie osuszając, ułożyć go napowrót w łóżku i doskonale przykryć, ale nie za ciężko. Pierwszego i drugiego dnia kazałem go omyć 4 razy; po czwartym omywaniu wystąpił nań lekki pot. Obok codziennych omywań dwukrotnych, dostawał co drugi, później co trzeci dzień, koszulę zamaczaną w odwarze ze siana. Szybko opadała spuchlizna, kolor stał się świeżym i szybko podniosła się naturalna ciepłota. Na wewnątrz otrzymywał codziennie 2 małe filiżanki mleka gotowanego z siemieniem. Dwie łyżki siemienia tłucze się, gotuje w mleku i daje choremu. Ono uśmierza gorączkę, rozkłada flegmę, wydala. Tak robiono 12 dni. Potem otrzymał chłopak codziennie półkąpiołek i jedno omywanie górne; na żołądek brał codziennie na koniec noża proszek z korzeni dzięglu. Wikt jadł taki: zupa posilna, zupa zbożowa i jakaś legumina, lub mięso, o ile je organizm znosił. Cała kuracja trwała 3 tygodnie, i chory został zupełnie wyleczony.

Kapłan przeszło 60-letni, żali się przedemną, że obrzmiewa mu całe ciało. Puchnięcie szybko się wzmaga, a w miarę tego ubywa sił ducha i ciała. Jeżeli jeszcze dni kilka tak pójdzie, to wnet padnie ofiarą tej choroby, co mu zresztą lekarz przepowiedział, zwłaszcza że w jego familji zdarzały się często wypadki puchliny różnej. Ponieważ kapłan żył skromnie, wnioskowałem ztąd, że wewnętrzne jego narządy nie uszkodziły burzliwe przypadki

1    w dobrym są stanie. Poradziłem mu więc co drugi lub trzeci dzień opaskę krótką, omywać rano i wieczór całe ciało wodą i octem, wypić codziennie 2 lampki wina rozmarynowego, gdyż przyzwyczajonym był do wina, ale pić w małych porcjach, a nie więcej na dzień jak

2    lampki. Wino rozmarynowe robi się tak: gałązki rozmarynu zielone lub suche kraje się drobno, rzuca do flaszki i nalewa winem; gdy naciągnie 2 dni, można już go użyć. Po wypróżnieniu nalewa się raz jeszcze wino na ten sam rozmaryn. Wino rozmarynowe wypędzi znakomicie wszystkie wodniste materje uryną i stolcem. Recepta pomogła kapłanowi, i to po kilkodniowej kuracji; wyzdrowiał zupełnie i pełnił dalej swe obowiązki. Żył jeszcze lat 19 i nie umarł na puchlinę. Robił jednakże całe życie omywania.

Wodna puchlina serca (osierdzia).

Wiadomo, że serce najważniejszą jest częścią ludzkiego ciała. Dla ochrony otoczone jest tęgą skórą, zwaną