0003801

i

i

A

1

km ■

—o-o--■— ------------------o-o-

8 ?

PIERWSZA CZĘŚĆ.

O OBYCZAJACH CESARZÓW, KRÓLÓW

I FANÓW WIELKICH.

POWIEŚĆ I.

Słyszałem, gdy cesarz jeden więźnia swego stracić rozkazał, ten zwątpiwszy już o życiu swojem, własnym językiem cesarza łając, przeklinać począł, jako ono mówią: ,,Niech się dzieje co chce, kiedy ja żywot tracę.”

Jako kot na psy tylko sapa dogoniony,

Tak gołą ręką rad broń łapa człek strwożony.

Cesarz usłyszawszy, spytał, co mówił? Jeden dobrego przyrodzenia wezer, dobrze rozumiejąc jego łajanie, rzekł: „Tobie cesarzu błogosławi, i za cię Boga modląc mówi: ktokolwiek połyka gniew, winnym ludziom przewinienie odpuszcza.” Cesarz za temi słowy ulitował się go, i krew jego jegoż głowie darował. Drugi wezer, który nie był przyjacielem pierwszemu, rzekł na to: „Nam przed oblicz-

nościa cesarską oprócz prawdy, nie godzi się nic i

i

A

8

----_:---o--•"