0005601

O godzinie 11-ej wieczorem, pomimo gęstej mgły, jest jeszcze zupełnie jasno.

Po wypiciu na pokładzie tradycyjnego ponczu szwedzkiego, udajemy się na • spoczynek.

Nazajutrz rano 21-go maja, ponieważ mgła nie ustąpiła, kapitan rozkazał opuścić fiordy i udać się w dalszą drogę przez pełne morze.

Wydostajemy się powoli z naszego zacisza; ostatni przesmyk przebyty i wkrótce potem płyniemy całą siłą pary ku północy o kilka mil od brzegów.

22-go maja zwracamy się znów ku fiordom, obecnie już od mgły oswobodzonym.

Przejeżdżamy w tej chwili nawprost Aalesund, jednego z ważniejszych portów rybackich. Na pobliz-kich brzegach widać dwie kwadratowe powierzchnie barwy białawej, mające z oddali pozór kawałków drzewa, ułożonych symetrycznie. Są to solone dorsze, suszące si§ na powietrzu. Ten gatunek ryb jest najwię-kszem źródłem dochodu mieszkańców tamtejszych okolic, którzy je ztąd rozsyłają po całej Europie w ogromnych ilościach.

Wieczorem płyniemy w towarzystwie statku pocztowego norweskiego, salutującego parokrotnie SuendsJcsund; podróżni wydają okrzyki na cześć Andre ego.

Nazajutrz o godzinie 1-ej przejeżdżamy koło Brocnó, małego portu norweskiego (szerokości 65° 28' '); w miejscu tern przejazd jest tak ścieśniony dwoma brzegami, że trzeba wiele ostrożności, aby nie zawadzić o wystające z morza skały; na szczęście, zrę-

Biblioteka. — T. 34

7