02201

22

«a chwilę uwagę, na gatunki które zdawały się odgrywać pewną rolę w religii Egipcyan.

Pierwszeństwo starszym. Zaczynam od wolu.

W snrawie tesro nieoszacowane

ma

to użyteczny,

erzecia nie

iwości. W rzecz

tóre w nim szacujem

rze znan

sameyzwierz odło orać v. siły

rzymiotom

oświecony Wiara

zvrvsowi

owi oświat

stwa mniemała nawet

u sza Ozyrysa przeeho-

zi w

wolu

ówilie jak dusza sióstr

greków), przechodzić miała w krów

Ztąd

mowa

czczono

znan

DIS.

ĘTśce w rzędzie świ~ę^T Widzieliśmy wyżej że go

ozmaitemi nazwami

chnajwię-

gipcie, powiada Plinjusz natura] i sta, wół jest nawet czczony jako bóstwo. Taki bożek poznaje się po- tern, że winien mieć z prawej strony plamę białą półksiężycową, i pod językiem guz, który Egipćyanie nazywają    (cantha-

rum)^a. Winien mieć prócz tego, według J.Tffen-ry’eg’0, włos czarny i zjeżony, a na czole pęk w^rłb-sów białych w kształcie czworokąta, na grzbiecie zaś znak inny w postaci orła, a nadto podwójny

włos

onie.j Niewątpliwie zwierza tak osobliwie przyozdobionego nie łatwoby było wyszukać, gdjdby nie używano podstępu, zmieniając Apisa odpowiednio do przepisu świętego. Ostatnie to przypuszczenie zdaje się mnie prawdopodobnem, jeżeli mamy poprzestawać na Plinjuszu. W rzeczy samej