007601

najlepiej poznajemy przy wydychaniu podczas zimna, gdy wilgoć w parę się zamienia, albo przy chuchaniu na czyste lustro. Z tego wyjaśnia się też fakt, że w miejscu, w którem wiele ludzi zgromadzonych jest razem, powietrze znacznie gorszem się staje przez zużycie.

Na minutę oddychamy szesnaście razy; przy silnym ruchu np. przy prędkiem chodzeniu, bieganiu, wdrapywaniu się na góry itd, jako też przy niektórych chorobach, liczba oddechów się zwiększa Tak samo oddychają zdrowe dzieci podczas spoczynku częściej.

Krtań i głos. Głos tworzy się przy wydychaniu w krtani i to w dowolnych dźwiękach i tonach. Krtań, z chrząstkowatemi przy szyji namacalnemi ciałkami, zawiera w sobie struny głosowe, idące obok siebie poziomo od przodu ku tyłowi. W stanie wiotkim, podczas spoczynku, leżą one tak daleko od siebie oddalon'e, że powietrze wdychane zupełnie wolno przez nie może przechodzić; przez drobne zaś mięśnie krtani mogą one zostać wyprężone i do siebie zbliżone. Powietrze wydychane, uchodzące mimo, wprawia je w ruch drgający, i przez to stosownie do naprężenia strun’ głosowych wydają one albo wysokie, albo niskie tony, np. przy mowie, krzyczeniu, śpiewie itd. Za pomocą narządów w ustach się znajdujących, jak języka, wafg, podniebienia i zębów wytwarza się z głosu mowa.

Szlachetniejsze narządy ciała ludzkiego.

Serce i krążenie krwi.

Przy wdychaniu mięsza się część powietrza w płucach z krwią, która ciało ludzkie przepływa bez przestanku, dopóki człowiek żyje, i to nazywamy obiegiem albo krążeniem krwi. Krew jest płynną, czerwoną, słabo lepką, i składa się z bezbarwnego przeźroczystego płynu wodnistego, i z niezliczonej ilości maleńkich kuleczek, zwanych ciałkami krwi. Większa część tych ostatnich ma kształt pieniążka, i jest czerwoną, inne są okrągłe i bezbarwne. Dlatego rozróżniamy też czerwone i białe ciałka krwi. Po wypuszczeniu krwi z ciała, wydziela się z niej włóknik, i ona ścina się, czyli krzepnie.