0471

471

RÓŻA.

comentu, generali omnium ordinum regni, die 12 mrnsis Februarii, anno 1581, regni nero nostri anno guinto.

STEPHANUS REX.

W Prusiech dom Zaleńskich starodawny i znaczny. Wyszli z Polski Wielkiej, pisali się przodkowie ich Częstkami de Dębnica, która teraz w domu Latalskich herbu Prawdzie.

Wieku mego był Jan Zaleński kasztelanem gdańskim, który u króla Augusta byl w wielkiej łasce. Był starostą wolborskim, tucholskim, jasieńskim etc. Zostawił z Taszy-cką z domu Strzemię, sędziego krakowskiego córką, syna Jana, którego królowa Anna prawie a cunabulis wychowała, wychowawszy w wielkim dostatku przy sobie chowała, a nie jako pani, ale własną macierzyńską łaskę okazowała młodzieniaszkowi onemu, a to dla wielkich zasług matki jego, która w fraucymerze tej królowej będąc, gdy jeszcze w panieńskim stanie była, posługami stanowi jej należącemi dobrze i pilnie się zaleciła. Potem od tejże królewny albo królowej za mąż była wydana, i do żywota jej w wielkiej łasce była, aż i po śmierci potomek jej.

Gidzielscy dom starodawny i rozrodzony.

Ztobniccy dom starodawny i rozrodzony.

Zamoszczey dom rozrodzony.

likorscy tamże.

Dobrzclewscy w powiecie piotrkowskim, dom starodawny.

Sucheccy dom starodawny i znaczny.

Królikowscy w sędomierskiem województwie.

Przeborowscy tamże dom starodawny.

Samprochowie tamże w sędomierskiem.

Tegoż herbu używał Walenty Krzepicki pisarz z skarbu koronnego, mąż zasłużony, zostawił z Kazimierską potomstwo.

Pałuscy w powiecie chęcińskim.

Radziuscy w województwie krakowskiem.

Skotniccy w Mazowszu, z których Kasper przeniósł się do krakowskiej ziemi, i tam potomstwo zostawił synów trzech: Piotra, Łukasza i Kaspra.

Tegoż herbu używał Paweł Szczerbie mieszczanin krakowski, który z młodych lat swoich w każdej potrzebie z Janem z Tarnowa, kasztelanem krakowskim i hetmanem koronnym bywał, którego jako męża postronnego ćwiczenia w sprawach rycerskich, ten pomieniony hetman czasu potrzeby od porady sobie brał; języków kilka umiał: łaciński włoski, niemiecki prawie dobrze; był człowiek cnotliwy, i ludzi onych dawnych bogogojnych.

Tegoż był syn także wieku mego człowiek w prawie uczony, który prawo saskie ¹ magdeburskie porządkiem obiecadła z łacińskich i z niemieckich skryptorów na polskie przełożył, _a kosztem swym we Lwowie, kędy natenczas pisarzem był, drukować dał. Był potem za kanclerza Jana Zamojskiego i hetmana koronnego dekretów pisarzem i sekretarzem królewskim; człowiek z cnoty, z pobożności, układności i ludzkości wielkiej pochwalenia godny.    ,

Inszych domów wiele w różnych województwach.