0482

482

O KLEJNOCIE

Fundus albo ereclio kościoła Wszystkich Świętych w Krakowie opowieda te męże

zacne tego domu w te słowa:

In nomine Domini, Amen. Ad perpetuam rei memoriam etc. Nos Joannes de Tarnów, alias de Zochow, vexilifer terrae cracoriensis, Spytko de Melstin zarichostensis, Spytko palatinus sendomiriensis et capitaneus leopoliensis, Baphael castellanus et capitaneus sendomiriensis, regni Poloniae marschalcus, germani de Jarosław etc. Joannes Bapstiński de Tenczin, rislicenśis, Joannes de Ostroróg; alias <de Slupów, posnaniensis castellanus, caeterigue collatores et patroni ećdesiae parochialis in ciuitate cracoriensi etc. Datum anno 1391.

Jana, syna wojewody krakowskiego, który po ojcu był wojewodą krakowskim, wspomina Kromer w księgach 19 temi słowy: Et inprimis Joannes Tarnorius, palatinus cracomensis, cujus magna tunc erat autoritas. etc.

Tegoż tenże historyk wspomina w księgach 18: Misit rex legałoś ad Sigismundum Cesarem: Joannem Tarnorium palatinum crac.etc.

Tegoż w księgach 19 list 444: Haec elocutum Zbigneum, excepit Joannes Tał-novius, palatinus cracomensis, gramgue oratione et ipse rem illam, et ęonatum Vitovdi exageravil.

Miał synów pięć, z których dwa, Jan Amok i Jan Gratus, mężowie sławni, czyniąc wiele z Turki, u Warny zbici.    -

Jan Rafał, brat ich trzeci, był kanonikiem krakowskim, proboszczem w Tarnowie, który tamże Barnadynom klasztór zbudował i fundował, i tamże ciało jego leży.

Jan Szczęsny, syn czwarty wojewody krakowskiego, który był działem wziął Krzyż, Wielą wieś i insze imiona, był wojewodą lubelskim; ciało jego leży w Tarnowie, o którym powieda epitaphium pisane w te słowa:

Hic jacet sepultus magnificus dominus Joannes Foelix de Tarnówpalatinus lublinensis, Luoosertus dictus, rpd obiit anno 1488, feria guarta proxirna antę Paschae. Herb Leliwa i Grzymała nad nim.

Rafała z Tarnowa kasztelanem wiślickim wspomina ephigies w Tarnowie na ratuszu, którego wspomina i Kromer w księgach 15 synem Jana, kasztelana sędomier-skiego, natenczas gdy był wyjechał z Witułdem przeciwko Tatarom w roku 1399.

Jana, syna Rafałowego, wspomina przywilej klasztorny w Przeworsku w te słowa:

Magnificus dominus Joannes de Jarosław et de Przewosko, filius Eaphaelis de Jarosław, castellani wojniciensis, sponte et libere recognouit, quia consensit renerabili domino Nicolao praeposito de Przeworsko et conren-tui ipsius monasterii eximere scultetiam in Hniezdna, de gua scultetia ipsum dominum praepositum et eonrentum ipsius, liberos de serritio suo, in perpetuum et in aemm dimissit. Et debet idem dominus Joannes de Jarosław praefatum renerabilnm dominum Nicolaum et comentum ipsius in Przeworsko tueri, de-^/ fendere cum fratribus a guaris persona alia, juxta juris formam perpetue et in aemm nulla praescriptione seu diuturnitate ipsos erincere. Actum in Przeworsko, feria guinta proxima post Eeminiscere, anno 1450.

Tenże u Nikopola wielkie a znaczne męstwo pokazował, co Kromer wspomina

temi słowy: Petressum et Sumenum arces etc. Ubi praeclarum inprimis eximiae uirtutis