Dom Stojewskloh w krakowskiem województwie starodawny, którzy też byli właśni Jordanowie, i tamże się u świętej Katarzyny ehowają. Wspomina epitaphium Jana Stójewskiego, który umarł r. 1513.
Wawrzyńca, tamże opowieda epitaphium temi słowy:
Oenerosus Laur entius Stójewski, priscae religionis vir, hic cadauer suum posuit, gui anno aetatis suae 42 vitam commutavit, die 15 Martii,anno 1567.
Swierczewscy w lubelskiem województwie; opowieda epitaphium w Lublinie Jana u ś. Stanisława pisane temi słowy : '
Joannes Swierczowski, castellanus mslicen. capitaneus lublinensis, nec non supraemus capitaneus magni ducatus Lithuaniae, obiit anno 1528.
Tego Kromer wspomina in oratione funebri Sigismundi Primi regis w onej orszań-skiej bitwie fortunnej, temi słowy:
Coństantino Ostrogio principe, et Joannę Swierczooio ducibus, octoginta Moschorum bellatorum, gui omnem nostrum exercitum, non modo pi’oterrere posse oidebantur, verum etiam Boryśtenem tranare pasśi pec/udum in modum flagris abigere in Moschoviam destinerant, ingenti strągę interfecta esse: ita ut desideratorum numerus ad guadraginta fere millia penenisse, vel certe duo et triginta millia mperasse dicatur etc. etc.
Warzyccy dom na Podgórzu starodawny i znaczny.
' Brzezińscy tegoż herbu na Podgórzu; Marcin był kanonikiem krakowskim.
Dom Winarskich tamże na Podgórzu. Z tego domu dwaj bracia pozywając się jeden z drugim, rzekł temu, którego zwano Aniołem: Poczekaj panie Aniele, ujrzysz że cię djabeł z Gorzej owej wyźenie; a gdy na nim prawo przewiódł, to imię od wszystkich otrzymał.
Dom Kowinickich w przemyskiej ziemi, dawny i znaczny.
Dom niekickich w przemyskiej ziemi, starodawny i znaczny. Był Zygmunt Miekicki, który miał synów trzech, naprzód:
Andrzeja wojskiego lubaczowskiego, który z Podhorecką z domu Byliny zostawił syna Chrzysztofa i córki trzy. Naprzód Annę i Magdalenę, które były za Porudeńskimi. Zofią Bąkową chorążyną kamieniecką.
Chrzysztof pomieniony był wieku mego mężem znacznie rzeczypospolitej zasłużonym, w czem to jaśnie po nim znała w one interregna i tatarszczyzny. Zostawił z Anną Konieńską Misopadowną, łowczego sędomierskiego córką z domu Łabędź, te syny:
Hieronima młodzieńca godnego, który w cudzyoh krainach na nauce od niego był chowan.
Andrzeja i Jana; córki: Zofią, Helżbietę i Annę. Po tejże Misopadownie wziął w sędomierskiej ziemi majętność niemałą: Włochy i insze wsi przyległe. Potem miał drugą żonę, po tej Anny śmierci, Broniewską Annę, podkomorzego poznańskiego córkę, z którą zostawił Chrzysztofa, Stanisława i córkę Barbarę.
Stanisław Miekicki, który w postronnych ziemiach lata swe trawił i męstwo w potrzebach znacznych pokazował, zostawił z Kołucką z domu Pomian syna Jana i dwie córce.
77
Biblioteka Polska. Herby rycerstwa polskiego, Bartosza Paprockiego.