06161435

— 31    —

%

miastu Kołobrzegowi. Było to miejsce w którym się o szańcowało wojsko Pomorskie. Przez herolda posłał kroi Pomorzanom białą; i czerwoną tarczę. Czerwona oznaczała wojnę, Biała pokój, ażeby obrali co chcą. Zabrali obydwie oświadczając: Ze chcą pokoju wprzódy obmywszy ręce we krwi Polskiej. Na tę wiadomość młody król urządził szturm odważnie i roztropnie, w skutek którego zabrał miasto, które splądrowano. Pomorskie wojsko dostało się prawie całe w niewolę. Jeszcze Bolesław był zatrudniony układami z hołdowniczemi Po-morskiemi książętami, kiedy odebrał wiadomość, iż wojska jego w Morawach cel wyprawy osiągnęły i z wielkiemi łupami wracają, lecz dowódzca o jednej tylko ręce wraca, bo drugą w boju utracił. Natenczas kazał Bolesław rękę zrobić ze szczerego złota, i kiedy Żelisław przyszedł przed króla zdad sprawę z tego co w Morawach zdziałał, obdarzył go król wielką pochwałą i ręką złotą.

Jeszcze się nieskończyły układy z Po-morskiemi książętami, kiedy ich Zbigniew na nowo podburzył. W trzy tysiące ludzi otoczyli wieś niespodziewanie, w której Bolesław właśnie przebywał. A dowiedziawszy się, że król jest na polowaniu, poszli go szukać. I powiodło się, otoczyli go. Jednak schwytad nie potrafili. Chociaż tylko ośm-dziesięciu ludzi było z królem, przecie zwyciężył. Dzikie hordy napastników zostały częścią wycięte, częścią się rozbiegły. Kiedy Bolesław został zwyciężcą obejrzał się, i już tylko kilku swoich znalazł około siebie, reszta poległa.

Jasiek. Oto mi zuch! Jednego Bolesława zwano chrobrym, drugiego śmiałym, jakże tego nazwano?

Stan. W dzieciństwie wrzód trochę mu skrzywił usta, od tego nazwano go Krzywoustym, i ten przydomek został mu w historyk Czyn który właśnie opowiedziałem, Wsławił go w całej Europie, lecz ta przygoda napełniła go wielkim żalem na Pomorzan. Przedsięwziął z wielkim wojskiem wtargnąd do ich kraju dla ukarania ich,

Inie wiedział tego, że więcój jeszcze miał przyczyny gniewad się na swojego brata. Nie chciał król wierzyd, że Zbigniew przyczyną był tego napadu. Dowiedziawszy się o postanowieniu króla, starał się Zbigniew zamiary jego odwrócid.

\ Wydarzyło się, że Czeski książę Świa-j topełk, króla Borzywoja z tronu strącił, a ten u króla Bolesława w Polsce przyjazne znalazł przyjęcie. Tern Zbigniew usiłował s podburzyd Swiatopełka na Bolesława. Więc gdy król chciał wyciągnąd na Pomorze, wpa-\ dli Czechy do Szlązka rabując kraj i nisz-\ cząc. I dla tego król Bolesław znowu mu-$ siał wojska swoje podzielid. j Połowę wojska wysłał pod dowództwem wojewody na Pomorze. Z drugą połową ' pociągnął naprzeciw Czechom. Ci na pro-\ stą wiadomośd o króla zbliżeniu się, umknęli

Inazad do kraju, a on nie sądził, by warci byli pogoni. Teraz król całą siłą, wziąwszy jeszcze posiłki Ruskie, ruszył na Pomorze, gdzie już połowa wojska i tak się znajdowała. Po drodze dano królowi dowody, że nie kto inny tylko brat jego Zbigniew przyczyną był wiecznego buntu Pomorzan. Król jeszcze nie wierzył, ale tłumaczył sobie wszystko złe pogaństwem tego narodu. Dla tego wziął ze sobą mnóstwo księży, ażeby j pobitych Pomorzan nawracali. Wojna po-\ wiodła się zupełnie. Nietylko hołdownicze j Pomorskie kraje, ale i te, co za panowania ^ Mieczysława drugiego od Polski odpadły wróciły pod zwierzchnictwo Polski. W bo-$ jach jakie miały miejsce, znalazł Bolesław j dowód niezaprzeczony, zdrady Zbigniewa, bo widział go z hufcem Mazurów, Czechów i Prusaków w szykach nieprzyjacielskich. \ Natenczas zgromadził Bolesław dowódzców wojsk swoich na radę, co ze Zbigniewem ma czynió? Wszyscy osądzili go zdrajcą \ winnym śmierci. Potem Bolesław poszedł z wojskiem na Mazowsze, gdzie się Zbi-| gniew cofnął po niemiłym mu zakończeniu i wojny Pomorskiej. Jego wojska zostały po-| bite, a on wzięty w niewolę. Wyrok śmierci j jednak nie został na nim spełnionym, nie-■ tylko brat wspaniałomyślny udarowa! go

i