0104

84

(Stilpon rozmowa patryotyczna o wyborze Naczelnego Trybuna w Megarze zastosowana do krajów, w których wybory urzędników miejsce znajdują. Z dzieła niemieckiego C.M. Wielanda. Warszawa 1816, w 12, str. 93).

W r. 1819: „Rozprawę o środkach nadania prawom powagi i jej zachowania,” (w 12 str. 71 w Warszawie). W przypisie Staszicowi, objaśnia, że rozprawa ta, jest dalszym ciągiem Stilpona.

Na publicznych posiedzeniach Uniwersytetu Warszawskiego, czytał własne rozprawy. W r. 1821: „0 Salomonie Mamonie filozofie polskim." W r. 1824: „O wpływie religii chrześcijańskiej', na udoskonalenie najważniejszych prawnych stosunkóic ludzkich."

Niemało prac zostawił Urmowski w rękopismach: wyliczemy je tu wszystkie, bo dają świadectwo wymowne, wytrwałej pracy, i zasług zmarłego męża.

1.    O Sądzie Kassacyjnym.

2.    O większości głosów przy wyrokowaniu w sprawach kryminalnych.

3.    Historya polska, wyjęta i przełożona z historyi Powszechnej Daniela Ernesta Wagnera, do której własne dodał uwagi.

4.    Rozprawa o Niewdzięczności, przekład z niemieckiego Adolfa Barona Knigge.

Zostawił do druku gotowe kompendja:

5.    Prawa natury.

6.    Prawa kryminalnego, i uwagi nad temze prawem.

7.    Prawa kościelnego:

Które to przedmioty wykładał jako professor w Uniwersytecie Warszawskim.

Pisał wiele do Gazety Warszawskiej i Korrespondenta: między tymi najważniejsze są podane szczegóły do życiorysu T. Kościuszki.

W Kalendarzyku Politycznym (Warszawa 1823), ogłosił opis historyczno-maiarski Województwa Sandomierskiego.

WALENTY SKOROCHÓD MAJEWSKI.

,,CIENIOM Ś. P. WALBNTEGO SKOROCHODA MAJEWSKIEGO REJENTA METRYKI KORONNEJ K. (rÓLESTWa) P. (OLSKIECO) BYŁEGO DEPUTOWANEGO M. (USTA) S. (TOŁKCZNEGo) W.(aRSZAWY) NA SEJM AV R. 1820 I 1828: MĘŻA KTÓREGO PIERWSZĄ POWINNOŚCIĄ BYŁA CNOTA, A OZDOBĄ GŁĘBOKA NAUKA: ŻYŁ LAT 73: UMARŁ DNIA 3 LIPCA 1835 ROKU, ŻONA MĘŻOWI.”

(Kamień na ziemi potoinny na granicy tiar ego i nowego cmentarza).

Niedawne to czasy, kiedy zAednego domu Święto-Jańskiej uliey, ukazywała się codziennie wyniosła postać polonusa w konrafezu i żupanie, przechodząca poważnie to do kościoła kate-