POŁONNE I HAMERNIA.
Przy ujściu Chomorca do Chomora, nad wielkim stawem, uformowanym z rozlewu rzeki, na Wołyniu, leży Połonne i Hamernia, własność hr. Dunin-Karwickich.
Zawrotne są dzieje Wołynia, skoro nawet nazwa „Wołyń“ nie* wiadomo skąd pochodzi. Czy istniał w zmroku wieków ów zamek, stary, legendą osnuty, a „Wołyniem11 się zwący, u zbiegu Huczwy z Bugiem?
Wiadomo jeno, że ziemia Wołyńska, przed Unją jeszcze, przedstawiała obraz pierwotnej sielskości.
W pasie północnym puszcze ciemne, wody rzek mnogich, piaski
♦ - » r
Hamernia.
nagie i trochę pastwisk leśnych. W pasie środkowym resztki starych ruskich dworzyszcz i kaszteli1. W pasie południowym stepy bezbrzeżne, na nich rzadkie chutory, niekiedy ziemianki.
Lecz czuwać na onej ziemi Wołyńskiej należało, gdyż wróg się zaczajał i znienacka się jawił. Turek i Tatarzyn od południa, bojarzyn ruski od północy.
Przeto powstawały zamki, co obronność ubezpieczały.
Tak powstały zamki hospodarskie: Łucki, Włodzimierz, Krzemieniec.
Powstały zamki kniaziowskie, gniazdowe: Ostróg, Zasław, Dubno, Zbaraż, Zwiahel, Klewań.
Wyrosły siedziby obronne ziemian starodawnych: Berestecztko, Hoszcza, Kisielin.
Podźwignęły się dawne stanice, jeszcze z czasów waregskich: Ste-pań, Peresopnica, Dorobuż.
87