M8
KOZDZIAŁ XI, usm 121
wypływają, następujące redukcje (według Astr. JahresbeHcht, t. V, 331 j:
Boss - Auirers:
Aa = -|i 0*.0270 — 0.^001 siu a -(- 0.0002 cos a,
Ao = — 0".041 sin a -(- 0".07ą£jos a.
IjoSs — New comb:
Aa = OkOOO — 0.003!) sin a — 0^0020 CoS a,
A5 = + 0''.022 sin a -f- 0".0S4 cos a.
Z porównania.powyższych różnic wynika też redukcja
Au wers — Neweomb:
Aa = — (h.0270 -f O.0'ftl 2 sin a — 0.0022 cos a,
A 5 = -(- 0".Q63 sin a — 0".0ó 1 cos a.
Gwiazdy fundamentalne tworzą, podstawę, na której opiera się wyznaczanie spólrzędnyeh innych gwiazd, niefundamental-nych. Zależnie od tego, który z systemów fundamentalnych użyty został za podstawy, katalogi należą też do rozmaitymi systemów, a katalogi najnowsze do jednego z trzeoh wymienionych.
Gdy gwiazdy® zaw arte^w katalogu, obserwowane są strefami tak, jak kolejno przechodzą przez pole widzenia luuety południkowej, to katalog nazywa się strefowym Piorwszem obszemem przedsięwzięciem tego rodzaju jest zapoczątkowany przez B e s s 1 a i dokończony przez A r g e 1 a n d e r a katalog, znany pod nazwą Bonner Durcnmustenma (B. /A). Jest to właściwie tylko orje-iitacyjiYy 'spis gwiazd do 9 wielkości w ih zbie 324188, >v którym zboczenia podane są tylko z dokładnością do 0'.1. Później Towarzystwo Astronomiczne,.(A. Ci.) podjęło Mę organizacji spostrzeżeń, mających na celu dokładne określenie spólrzędnyeh gwiazd B. D. Wyniki tych spostrzeżeń t worzą katalogi Towarzystwa Astronomicznego (A. &), z których każdy obejmuje gwiazdy, zawarte w pewnych określonych granicach zboczenia. Wszystkie katalogi A. (i. mają za. podstawę system fundamentalny A u w o r s a.