0929DRUK00001784

472 KOZDZIAŁ IX, UST. 103

Spólrzędne x_z, B_z_ nie okraśłają ściśle kierunku ku gwieździe z powodu aberacji wiekowej. Przesunięcie aberacyjne, wyrażone przez wzory #81) i (182), nie może być ściśle wyznaczone z powodu niedokładnej znajomości kierunku biegu słońca i jego prędkości. Wpływ aberacji wiekowej na spólrzędne gwiazdy-, nawet gdyby spólrzędne apeksu ruchu słońca A, D były niezmienne i gdyby ruch słońca w przestrzeni był jednostajny, nie może być uważany za niezmienny, gdyż wartość przesunięcia aberacyjnego zależy też od spólrzędnych gwiazdy, które, jak widzieliśmy, stale ulegają zmianom, choćby tylko pozornym. Zmiany wartości aberacji wiekowej w ogólności praktycznie uważane być mogą za znikome, jednakże u gwiazd, położonych w bliskości biegunów zmiany zboczenia, zachodzące w ciągu długich odstępów czasu, pociągnąć mogą za sobą zmianę wartości przesunięcia aberacyjnego we wznoszeniu prostem.

Ckly wzór (181)

a' — a = ł.JWsH D sin (A — a) sec B zróżniczkujemy względem B, to jest

d (a' — a) — k_s cos D sin (A — a) tang o sec o do =

= (a' — a) tang b dB sin 1",

i łatwo sprawdzić, że dla B O ’ 89°[ i do -    1' może d(a' — aj osiąg

nąć; wartoscj dochodzącą do 10". Możemy wię£| przyjąć, że w ogólności ulegają zmianie spólrzędne gwiazd z powodu zmian wartości aberacji wiekowej. Oznaczmy zmiany spólrzędnych, pochodzące z tego -źródła przez Ax_fl i AB_a; gdy więc Aa i AB mają to samo znaczenie, co Aa_z i AB_Z we wzorach (a), różnice Aa- Aa_a, AB — AB_a wyrażają rzeczywiste zmiany spólrzędnych gwiazdy av czasie t_y — t.

Ruch gwiazdy, Jętóry objawia się w wyżej wyjaśnionej zmianie spólrzędnych, nazywa się ruchem własnym gwiazdy, czyli motus pro)rrms.

W tym ruchu własnym jedną część składową stanowi ruch paralaktyczny, czyli mcfitsparaflacftctts, określony przez wzory' (171) i (173). Oznaczmy zmiany spółrżędnybh, określone przez