0929DRUK00001790
478 ROZDZIAŁ IX, UST. 105
Drogę gwiazdy G,-G2 = 5 rozkładamy na dwie składowe, z których jedna Gxg przypada na równoleżniku, a druga g'G2 na kole godzinnem. Ponieważ s jest małym lukiem, wię<$\z dostateczną dokładnością możemy trójkąt GjG2g uważać za prostolinijny i prostokątny przy g. W tern założeniu składowe mają wartości następujące:
Gjg = s sinii0, gG2 = s cosf>0i. (h)
Gdy jest zboczeniem punktu G1; to łukowi Gxg odpowiada na równiku luk, którego długość jest GŁg sec Sx. Łuk ten jest miarą zmiany wznoszenia prostego gwiazdy w cżasie t2 — fj, łuk gG2 jest miarą zmiany zboczenia gwiazdy w tym samym czasie.
Gdy jeszcze prędkość ruchu własnego gwiazdy oznaczymy przez [i, to jest
s = [W& — (i)
Oznaczmy przez a,u o1 oraz a2, §2 odpowiednio spółrzędne równikowe gwiazdy w epokach tx i t2, to po uwzględnieniu wzorów (h) i (i) otrzymamy
<*2 — «■! = fP (tg — k) sin^o sec
8* — §i = p (tg — ti0s|jo. 1
Jako prędkość zmiany obu spółrzędnych, wypływa ze wzo rów (j)
da d§
= (i sin.p0 sec Sj, = (A coSjPo;
albo, gdy odniesiemy te zmiany ogólnie do równika i równo nocy epoki t, to wartość ich w epoce t wyrażają wzory
s d8
(i sm p sec o, -jj = p, cos
Jak widzimy z tych wzorów, ^ i ^ są funkcjami kąta pozycyjnego p i zboczenia 8. Obie te wielkości zmieniają się
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
0929DRUK00001792 480 ROZDZIAŁ IX, UST. 105 składnik U-j stanowi składową prędkości ruchu własnego0929DRUK00001748 136 ROZDZIAŁ III, UST. 32 godzinny gwiazdy G na południka głównym, a przez t kąt g0929DRUK00001714 302 ROZDZIAŁ VI, UST. 67 miejące gwiazdy, a w punkcie G — lopocentryczne. To osta0929DRUK00001776 464 ROZDZIAŁ VIII, UST. 101 tyczne gwiazdy, a przez X, [3 je] spółrzędne prawdziwe0929DRUK00001786 474 ROZDZIAŁ IX, UST. 104 stałą prędkością. Założenie to ma uzasadnienie w charakt0929DRUK00001788 476 ROZDZIAŁ IX, UST. 104 476 ROZDZIAŁ IX, UST. 104 a ponieważ jest także , 0929DRUK00001796 484 ROZDZIAŁ IX, UST. 106 Wartości zmiennych, wysypujących w tych wzorach, które m0929DRUK00001772 160 ROZDZIAŁ IV, UST. 37 ■ .Równik i ekliptyka określone-aą na niebie zupełnie ni0929DRUK00001762 350 ROZDZIAŁ VII, UST. 77 77. Zmiana wartości spółrzędnych sferycznych gwiazdy z p0929DRUK00001750 13g ROZDZIAŁ III, UST. $2 taką samą wysokość,, jak gwiazda, której zboczenie jest0929DRUK00001760 148 ROZDZIAŁ III, UST. 34 lub też określa zboczenie ty®i gwiazd, które w szerokośc0929DRUK00001774 162 ROZDZIAŁ IV, UST. 37 gwiazdy, mianowicie na tym południku geograficznym, na kt0929DRUK00001744 332 ROZDZIAŁ VI, UST. 72 oznaczmy dalej ~ — ą, rozumiejąc przez 4 przebytą drogę,0929DRUK00001746 O O .1 o o 4 ROZDZIAŁ VI, UST. 73 drogę, wyrażoną w jednostkach planetarnych. Z ła0929DRUK00001766 154 ROZDZIAŁ III, UST. 36 3. W schód i zftohó d. G wiazda a Urscte majoris jest na0929DRUK00001784 472 KOZDZIAŁ IX, UST. 103 Spólrzędne xz, Bz_ nie okraśłają ściśle kierunku ku gwie0929DRUK00001782 570 ROZDZIAŁ XI, UST. 126 Otrzymujemy wiec: a, = lh 40" 23s.869 ijJ0929DRUK00001728 416 ROZDZIAŁ VIII, UST. 93 Po przeleżeniu otrzymujemy B = 0więcej podobnych podstron