0929DRUK00001774
162 ROZDZIAŁ IV, UST. 37
gwiazdy, mianowicie na tym południku geograficznym, na którym miejscowy ezą-s g\\ iezdowy właśnie równa się wznoszeniu prostemu gwiazdy.
38. Przejście z układu ekliptycznego na inne układy i odwrotnie, z innych układów na układ ekliptyczuy Wzory przejścia z układu ękliptycznego na równikovry i odwrotnie wypływają ze wzorów ogólnych (18) i (18'), gdy w nich przyjmiemy 4 = / = 0°, ponieważ wgpólnym początkiem, od którego liczy się długości astronomiczne i wznoszenia proste, jest punkr przecięcia się ekli-ptyki i równika W. Dalej należy podstawić we wzorach ogólnych i ==B,p — a, q = o, j>' = a <f —Ł ten spoBftb otrzymuje się wzory nastę.pująee:
|
3111 p = |
SUS o Cos £ — COS 5 |
sm s sm a, |
Cos |3 |
cos X = |
Cos 5 cos a, |
|
cos.p |
stn X = |
sin 3 sin s -j- Cos 3 |
cos s sin a; |
|
siu 5 = |
sin p cos ? -j- cos p |
sin s sin X, |
cos "5 |
c»s a |
COS P cos X, |
|
Cos 3 |
-: a = — |
sin p sin s -j- cós p |
Cos s sin X. |
Podobnie jak wzory t>i zejścia z układu godzinnego na «-zkftiowy i odwrotna e, mianowicie a\ zory -(66) i (66'"), wypływają bezpdśrednio z trójkąta paralaktycznego, tak samo i wzory (78.) i (7$T) wypływają bezpośrednio z trójkąta sferycznego EPG (ryc. 3(|P którego wierzchołkami s’ą biegun ekliptó ki E, biegun świata P i gwiazda (1. IV rym trójkącie boki mają wartości następujące:
PE = s, P< 1 = 90° — a, EG = 90° — p.
Ponieważ dalej PE jest lukiem Wielkiego kola, które ze wzBędu na punkt W, uważany za biegun, jest, kołem gfównem, w i <>e koła wielkie, prostopadle do kola PE i przeohodząoMprzez punkty P i E, przecinają się w biegunie W. Od kola .Szerokości WE Bezą się długości astronomiczne, a więc długością, gwiazd
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
0929DRUK00001770 158 ROZDZIAŁ IV, UST. 37 Ruch słońca na ekliptyce odbywa się w kierunku prostym i0929DRUK00001772 160 ROZDZIAŁ IV, UST. 37 ■ .Równik i ekliptyka określone-aą na niebie zupełnie ni0929DRUK00001794 182 ROZDZIAŁ IV, UST. 42 Oprócz zwrotników na uwagę zasługują równoleżniki abE i a0929DRUK00001792 180 ROZDZIAŁ IV, UST. 41 dynalne, nazywa się porą roku, Rok zwrotnikowy dzieli się0929DRUK00001776 164 ROZDZIAŁ IV, UST. 38 Podobnie kładąc we u zoraeh sin B = n sin N, cos j3 sin A0929DRUK00001778 166 ROZDZIAŁ IV, UST. 39 przez l i L, a przez a0, 30 i a, 5 odpowiednio oznaczymy0929DRUK00001780 168 ROZDZIAŁ IV, UST. 39 < PKY = v , XK = Si, KP = w. <£ PK Y =0929DRUK00001782 170 ROZDZIAŁ IV, UST. 39 ■^CYKY — i. Gdy zaś przez a oznaczymy azymut punktu przec0929DRUK00001784 172 ROZDZIAŁ IV, UST. 40 względem równika, a luk TK = SU wznoszeniem prostem węzł0929DRUK00001786 171 ROZDZIAŁ IV, UST. 40 Poszukiwane wartości są następujące: PB=łlP& i = 09°0929DRUK00001788 176 ROZDZIAŁ IV, UST. 40 5° 3775 cos 9.72238 4- (^H- s)=29° 475 tang .0929DRUK00001790 178 ROZDZIAŁ IV, UST. 41 zdozbiorami zwierzyńca, rozciągają się wzdłuż ekliptyki n0929DRUK00001798 186 ROZDZIAŁ IV, UST. 42 Oczywiście i w zastosowaniu do czasu średniego ważny jest0929DRUK00001700 188 ROZDŻIAŁ IV, UST. 42 Rok gregorjański różni się więc-od roku zwrotnikowego za0929DRUK00001702 190 ROZDZIAŁ IV, UST. 43 Gdy chodzi o poznanie ogólnego charakteru zmian, jakim po0929DRUK00001708 196 ROZDZIAŁ IV, UST. 44 słońce w pewnych częściach roku stale znajduje się przez0929DRUK00001710 198 ROZDZIAŁ IV, UST. 45 szybciej, niź spólrzędne słońca, więc też obliczenia, dot0929DRUK00001712 200 ROZDZIAŁ IV, UST. 45 ludnie Greenwich’skie d. 8 i 9 lipca według powyższej tab0929DRUK00001716 204 ROZDZIAŁ IV, UST. 45 i należy użyć znaku -f- lub — zależnie od tego, czy jestwięcej podobnych podstron