0929DRUK00001778

0929DRUK00001778



166


ROZDZIAŁ IV, UST. 39

przez l i L, a przez a0, 30 i a, 5 odpowiednio oznaczymy spół-i zędne równikowe punktów G0 i C+, znajdziemy wzory

a — a0 = l sin L sec B0,

5 — 50 = 1 ęos IJ.    (m)

Pozatem jjfSt U = L -f- g, i wartość y wypływa ze wzorów &) lub £j\.’

Wzory E5) w zastosowaniu do spólrzędnych akliptyeznyoh i równikowych otrzymują postać następującą:

X — A0 = [(a — a0)tó)K 80 'cos y + (5 — S^sin <j\ sec ,j(

|3 — fi0 = — (a — a0) cos 50 sin g + (i — 50) cosg\    (n)

i odwrotnie

a — a„ = [(X — A0i cos [30 cos r/ —    — |30) sin y\ sec %,

*—*0=(k — a0icosp0 sin// -f (P —    y.    Jfp>

Wzory przejścia z układu godzinnego na poziomowy pozwalają obliczyć h i a, gdy. dane są t i 5. Gdy jednakże wef wzorach tych napiszemy t = 0 — a, io spólrzędne godzinne oędą zastąpione przez równikowe. Podobnie wzory przejścia z układu poziomowego na godzinny wyznaczają t i 8, gdy dane są U i a. Gdy zaś w nMJi zastąpinjji t przez 0 — a, to wzory te służą także do przejścia z układu poziomowego na równikowy.

A zatem wzory przejścia z układu poziomowego na równikowy i odwrotnie różnią się od wzorów (fjrołi (66'Fjtylko tem,. że występuje w nich S — a zamiast t, we wzorach zaś różniczkowych iwEf i ęHSj, gdy mają one być zastosowane do spólrzędnych równikowych, należy zastąpić d/ przez dO.

Gdy Zaćliodzi potrzeba przejścia, z układu ekliptyczuego na poziomowy, to przejście’to uskutecznia się najdogodniej w ten sposób, że się z układu ekłiptyeznego najprzód przechodzi na równikowy, a z tego dopiero na poziomowy. Podobnie za pośrednictwem układu równikoweg'0 przechodzi sję z układu poziomowego na ekliptyczny.

39. Wielkości, określające położenie koła i punktu na nienu

Gdy na niebie przecinają się dwa wielkie kola KAK' i IvA'EĆ


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
0929DRUK00001782 170 ROZDZIAŁ IV, UST. 39 ■^CYKY — i. Gdy zaś przez a oznaczymy azymut punktu przec
0929DRUK00001780 168 ROZDZIAŁ IV, UST. 39 < PKY = v , XK = Si, KP = w. <£ PK Y =
0929DRUK00001708 196 ROZDZIAŁ IV, UST. 44 słońce w pewnych częściach roku stale znajduje się przez
0929DRUK00001744 482 ROZDZIAŁ VIII, UST. 9f) Przez odejmowanie znajdujemym - m=r (
0929DRUK00001724 11^ ROZDZIAŁ II, UST. 26 przez cp tęż ,szerokość w czasie %, a przez X długosze g
0929DRUK00001792 180 ROZDZIAŁ IV, UST. 41 dynalne, nazywa się porą roku, Rok zwrotnikowy dzieli się
0929DRUK00001770 158 ROZDZIAŁ IV, UST. 37 Ruch słońca na ekliptyce odbywa się w kierunku prostym i
0929DRUK00001772 160 ROZDZIAŁ IV, UST. 37 ■ .Równik i ekliptyka określone-aą na niebie zupełnie ni
0929DRUK00001774 162 ROZDZIAŁ IV, UST. 37 gwiazdy, mianowicie na tym południku geograficznym, na kt
0929DRUK00001776 164 ROZDZIAŁ IV, UST. 38 Podobnie kładąc we u zoraeh sin B = n sin N, cos j3 sin A
0929DRUK00001784 172 ROZDZIAŁ IV, UST. 40 względem równika, a luk TK = SU wznoszeniem prostem węzł
0929DRUK00001786 171 ROZDZIAŁ IV, UST. 40 Poszukiwane wartości są następujące: PB=łlP& i = 09°
0929DRUK00001788 176 ROZDZIAŁ IV, UST. 40 5° 3775 cos 9.72238 4- (^H- s)=29° 475 tang .
0929DRUK00001790 178 ROZDZIAŁ IV, UST. 41 zdozbiorami zwierzyńca, rozciągają się wzdłuż ekliptyki n
0929DRUK00001794 182 ROZDZIAŁ IV, UST. 42 Oprócz zwrotników na uwagę zasługują równoleżniki abE i a
0929DRUK00001798 186 ROZDZIAŁ IV, UST. 42 Oczywiście i w zastosowaniu do czasu średniego ważny jest
0929DRUK00001700 188 ROZDŻIAŁ IV, UST. 42 Rok gregorjański różni się więc-od roku zwrotnikowego za
0929DRUK00001702 190 ROZDZIAŁ IV, UST. 43 Gdy chodzi o poznanie ogólnego charakteru zmian, jakim po
0929DRUK00001710 198 ROZDZIAŁ IV, UST. 45 szybciej, niź spólrzędne słońca, więc też obliczenia, dot

więcej podobnych podstron