0929DRUK000017
82

170

ROZDZIAŁ IV, UST. 39

■^CYKY — i. Gdy zaś przez a oznaczymy azymut punktu przecięcia się tych dwóch kól K, to ponieważ liczy się azymut na horyzoncie od punktu południowego, który od punktu £ oddalony jest o 90°, więc jest EK = 90° -j- a. Dalej, gdy przez Y rozumieć będziemy punkt wiosenny, to W X'YI. = s; źe zaś czas gwiazdowy w chwili obserwacji równa się kątowi godzinnemu punktu wiosennego Y, więc jest też .EY = 90° + 0. Wreszcie luk YIv = — X jest długością punktu K, t. j. węzła wstępującego horyzontu na ekhptyC^ ,

Uwzględniając wyżej podane wartości kątów i boków w trójkącie EKY, można zastosować do niego wzory (79), pisząc w nich:

j = 90° — T,    i’ — 180° — e, i = i,

SI — •/= 90° -f- a, fi' — / = 90° -j- tt « — u = — X.

Otrzymuje, się w ten sposób:

. i . 90* + a + X . 90° + 0    90° + ? ■

sin ^ sm-ę--= sm--9— sm 2

. i 90⁰-ffl + X 90°+0 . 270° — ?• sm — cos-4^—W- = cos JŁ _t>^!— sm--—

i . 90° 4- a — X . 90° + 0    90° -f o — £    (U)

Cos sm---= sin —-J— cos---,

• |    90° + « —X 90°+0    270° — ? — s

cos jg cos--= cos — -Dos----;

oraz

. s . $b° + 0 + X . 90° -j- a .    90° + ? — i

sm , sm----=Hą —---sm---,

Cl    Ci    Ci    Ci

. s 90° + f) + X 90° -j- a . 270° —9 — '/

sm -- cos-— = fcos —sm----,

s . 90° + 0 — X . 90° -j- a 90° -f- ? — i (r)

cos — sm ₉

: Sin---- COS

’ + 0 — X 90° -j- a 270° — ? — i

COS * COS --= COS-77— cos---

Ci    Ci    Ci

90° •

2

2