0929DRUK00001714

0929DRUK00001714



302


ROZDZIAŁ VI, UST. 67

miejące gwiazdy, a w punkcie G' — lopocentryczne. To ostatni© jest, jak wierny, o kąt p bardziej oddalone od geocentrycznego zenitu, aniżeli pierwsze. Gdy więc oznaozymy

to j^et


z'»=ę, zł9 = ę,

+ p-

Gdy położenie gwiazdy odniesiemy do układu spólilzędnyćh, którego biegunem jest punkt 11, podobnie jak w ustępie 62, to /i i t[ są geocentry.cznemi spólrzęclnemi gwiazdy, a "m i q jej spólrzędnemi topocentrycznemi. Wzory na pp i qq znajdujemy zupełnie analogicznie, jak w ust. 62. Teraz wzór (cd) ustępu 62-go ma postać

a że jest


więc


sin (j>


-P) =


sin(£>


- P) cos Q sin p _ cos q sin Ę


(a)


sin ę sin 71 = cos q sin [pP),


sin C sin Z' = cos <( sin (p'P),


sin {p Pg_—P)

qoS q sin '' cos q sin C'


Gdy wprowadzimy tu


sin p = p sin iz sin^',


(b>


(C)


to jest


. . ,    . p sin Ti sin [pP) oos Q

sm {p —p) -- 1--,

coS q


(d)


oraz też


tang {p —pj


p sin Ti cos Q sec q sin (pP)

1 — p sin f ySft Q sec q cos (pP)


(129)



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
0929DRUK00001718 306 ROZDZIAŁ VI, UST. 67 skąd wynika COS lJ 9 11 — cos— / j cos (p — P) --+ sin &n
0929DRUK00001748 136 ROZDZIAŁ III, UST. 32 godzinny gwiazdy G na południka głównym, a przez t kąt g
0929DRUK00001708 296 ROZDZIAI VI, UST. 65 jedynie wtedy, gdy danytopest Czas obserwacji. Paralaksa,
0929DRUK00001710 298 ROZDZIAŁ VI, UST. 66 miedzy geodezyjną płaszczyzną wierzchołkową a płaszczyzną
0929DRUK00001712 300 ROZDZIAŁ VI, UST. 66 Ze wzoru (127") wypływa A = U = a cosec " ; &nb
0929DRUK00001716 304 ROZDZIAŁ VI, UST. 07 W tym ostatnim przypadku w pierwszem przybliżeniu ■oblicz
0929DRUK00001722 310 IłOZDZIAŁ VI, UST. 67 Ponieważ dla księżyca X wynosi około 16V, a ms(X —X) i c
0929DRUK00001726 314 ROZDZIAŁ VI, UST. 68 Dalej jest według wzorów (132 ) i (135") z dostatecz
0929DRUK00001736 324 ROZDZIAŁ VI, UST. 71 i wAflftfi powyższe podstawimy we wzorach (158 ) to otrzy
0929DRUK00001738 32 G ROZDZIAŁ VI, UST. 71 Ponieważ -- jest zawsze małym ułamkiem, wiec możemy przy
0929DRUK00001740 328 ROZDZIAŁ VI, UST. 71 się zeru, więsj oznscfcwb jeszcze długość słońca przez O
0929DRUK00001744 332 ROZDZIAŁ VI, UST. 72 oznaczmy dalej ~ — ą, rozumiejąc przez 4 przebytą drogę,
0929DRUK00001750 338 ROZDZIAŁ VI, UST. 74 Gdy do obliczenia h — h zastosujemy wzory (141j i (188IV
0929DRUK00001752 340 ROZDZIAŁ VI, UST. 74 sec 8 0.01100 sec
0929DRUK00001754 343 ROZDZIAŁ VI, UST. 74 Z temi wartościami rachunek według wzorów (h) i ii; ustęp
0929DRUK00001770 458 ROZDZIAŁ VI® UST. 100 100. Przykłady do poprzedniego ustępu. Przykład 1. W epo
0929DRUK00001776 464 ROZDZIAŁ VIII, UST. 101 tyczne gwiazdy, a przez X, [3 je] spółrzędne prawdziwe
0929DRUK00001790 478 ROZDZIAŁ IX, UST. 105 Drogę gwiazdy G,-G2 = 5 rozkładamy na dwie składowe, z k
0929DRUK00001798 186 ROZDZIAŁ IV, UST. 42 Oczywiście i w zastosowaniu do czasu średniego ważny jest

więcej podobnych podstron