0929DRUK00001736
324
ROZDZIAŁ VI, UST. 71
i wAflftfi powyższe podstawimy we wzorach (158') to otrzymamy
fi" 43
O' - © =--y© COS pc sin (© - C), (157")
Ih
P'0 =
6".43
R
sin [3C.
(158")
Wzory t-e pouczają nas, że paralaksa miesięv zna u słońca objawia się w ten sposób, iż dlugolć gaoeentryczna slońjfc pod-lćga wahaniom, których okresem jest miesiąc synodyczny, geoc.cn-tryczna zaś szerokość slo.ńća różni się od zera i podlega zmianom, których okresom jest miesiąc zwrornikowy. Ponieważ nachylenie drogi księżyca do ekliptyki wynosi średnio 5° 9', więc
6".43 R ’
wartość zaś
średni obszar wahań długości ©' wynosi + —
Bq zawarta jest w granicach od
0^J>8
R
do
+
0".&8 R '
Później poznamy Jeszcze .inne powody, dla których geocen-tryczna sgerokoSflf słońca różni się od zera; wartość jej wszakże Jest zaws&e bardzo mała i w maximum nie wiele przekracza + 1".
^#4 się tyczy wpływu -paralaksy miesięcznej na spółrzędne planet, to w praktyce nie- zachodzi nigdy potrzeba uwzględnienia go, co dałoby się uskutecznić z pomodfe wzorów (155) i (156) lub (157) i (158); 'gcly bowiem dane są geoćentryczne spółrzędne słońca, to geocentryczne spółrzędne planety wynikają wprpst ze wzorów przejścia z układu heljocentryczne-go na geocen-tryczny.
71. Paralaksa roczna. W celu zbadania wpływu ruchu ziemi dokoła słońca na polożeni<«wiazd, rozważmy zagadnienie następujące.
Znane są spjółrzędne gwiazd; stałej, widzianej z ziemi; wyznaczyć spółrzędne tejże gwiazdy, widzianej ze środka słońca.
Niechaj będzie wj S (ryc. 54) środek słońca, znajdujący się w .ognisku eliptyczne?)' drogi ziemskiej, a w Z środek ziemi w oliwili obserwacji; możemy go w tem zagadnieniu identyfikować z miejscem obserwacji, ponieważ paralaksa dzienna gwiazd
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
0929DRUK00001738 32 G ROZDZIAŁ VI, UST. 71 Ponieważ -- jest zawsze małym ułamkiem, wiec możemy przy
0929DRUK00001740 328 ROZDZIAŁ VI, UST. 71 się zeru, więsj oznscfcwb jeszcze długość słońca przez O
0929DRUK00001708 296 ROZDZIAI VI, UST. 65 jedynie wtedy, gdy danytopest Czas obserwacji. Paralaksa,
0929DRUK00001710 298 ROZDZIAŁ VI, UST. 66 miedzy geodezyjną płaszczyzną wierzchołkową a płaszczyzną
0929DRUK00001712 300 ROZDZIAŁ VI, UST. 66 Ze wzoru (127") wypływa A = U = a cosec " ; &nb
0929DRUK00001714 302 ROZDZIAŁ VI, UST. 67 miejące gwiazdy, a w punkcie G — lopocentryczne. To osta
0929DRUK00001716 304 ROZDZIAŁ VI, UST. 07 W tym ostatnim przypadku w pierwszem przybliżeniu ■oblicz
0929DRUK00001718 306 ROZDZIAŁ VI, UST. 67 skąd wynika COS lJ 9 11 — cos— / j cos (p — P) --+ sin &n
0929DRUK00001726 314 ROZDZIAŁ VI, UST. 68 Dalej jest według wzorów (132 ) i (135") z dostatecz
0929DRUK00001744 332 ROZDZIAŁ VI, UST. 72 oznaczmy dalej ~ — ą, rozumiejąc przez 4 przebytą drogę,
0929DRUK00001750 338 ROZDZIAŁ VI, UST. 74 Gdy do obliczenia h — h zastosujemy wzory (141j i (188IV
0929DRUK00001752 340 ROZDZIAŁ VI, UST. 74 sec 8 0.01100 sec
0929DRUK00001754 343 ROZDZIAŁ VI, UST. 74 Z temi wartościami rachunek według wzorów (h) i ii; ustęp
0929DRUK00001770 458 ROZDZIAŁ VI® UST. 100 100. Przykłady do poprzedniego ustępu. Przykład 1. W epo
0929DRUK000017 52 40 ROZDZIAŁ Ijj
0929DRUK00001796 484 ROZDZIAŁ IX, UST. 106 Wartości zmiennych, wysypujących w tych wzorach, które m
0929DRUK00001798 186 ROZDZIAŁ IV, UST. 42 Oczywiście i w zastosowaniu do czasu średniego ważny jest
0929DRUK00001712 200 ROZDZIAŁ IV, UST. 45 ludnie Greenwich’skie d. 8 i 9 lipca według powyższej tab
0929DRUK00001746 O O .1 o o 4 ROZDZIAŁ VI, UST. 73 drogę, wyrażoną w jednostkach planetarnych. Z ła
więcej podobnych podstron