0929DRUK00001740
328 ROZDZIAŁ VI, UST. 71
się zeru, więsj oznscfcwb jeszcze długość słońca przez O i I'°d-stawiając wartości te we wzorach ogólnych, otrzymamy następując® wzory, wyraźająłjB wpływ paralaksy rocznej na spół-rzędne ekliptyczne:
X' — a = Ti sin (© — A) sec p, (166)
P'— p = — tc cos (© — X)En p. (167)
Jak wskazują wzory redukcji, miejsce geo'$entryezne zakreśla dokoła miejsca heljocentrycz nego gwiazdy pewną drogę. Kształt lej drogi i położenie na niej miejsca geocentrycznego w sposób najprostszy wypływa ze Arzorów (166) i (IG®
Obierzmy w tym celu punkt (X, |3w), t. j. miejsce heljocen-tryczne gwiazdy, za początek układu prostokątnego, którego osią x jest styczna w punkcie (X, P) do równoleżnika ekliptyki, przechodzącego przez ten punkt, a osią y styczna do koła Szerokości w tym punkcie. Dodatni kierunek na osi.it’ w tym układzie niech odpowiada kierunkowi wzrostu długości, a dodatnim kierunkiem na osi*:?/ nidch będzie kierunek ku biegunów i północnemu ekliptyki. W układzie tym jest według wzorów (24)
m = (a — X) cos p, y = P' — p.
Gdy więf.podstawimy tu wartości redukcji na środek słońca według wzorów (166) i (167Ilto wartośS spółrzęduych będą
x — tt: sin (© — X), • (2)
y = — 77 ęe»(© — X) sin p. (y)
Podnosząc do kwadratu i dodając, otrzymujemy
x2 -f- y2 Ciosęc2 p = tc5,
albo też
a:2 y2
Ti2 (tc sin P)2 ‘ ^
Widzimy z tego rówmania, że skutkiem paralaksy rocznej miejfte geocentryczne gw iazdy zakreśla av ciągu roku -elipsę,
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
0929DRUK00001736 324 ROZDZIAŁ VI, UST. 71 i wAflftfi powyższe podstawimy we wzorach (158 ) to otrzy
0929DRUK00001738 32 G ROZDZIAŁ VI, UST. 71 Ponieważ -- jest zawsze małym ułamkiem, wiec możemy przy
0929DRUK00001708 296 ROZDZIAI VI, UST. 65 jedynie wtedy, gdy danytopest Czas obserwacji. Paralaksa,
0929DRUK00001716 304 ROZDZIAŁ VI, UST. 07 W tym ostatnim przypadku w pierwszem przybliżeniu ■oblicz
0929DRUK00001704 192 ROZDZIAŁ IVi, UST. 43 się*.do jednego w przypadku krańcowym, gdy ?9 = s. W -dn
0929DRUK00001710 298 ROZDZIAŁ VI, UST. 66 miedzy geodezyjną płaszczyzną wierzchołkową a płaszczyzną
0929DRUK00001712 300 ROZDZIAŁ VI, UST. 66 Ze wzoru (127") wypływa A = U = a cosec " ; &nb
0929DRUK00001714 302 ROZDZIAŁ VI, UST. 67 miejące gwiazdy, a w punkcie G — lopocentryczne. To osta
0929DRUK00001718 306 ROZDZIAŁ VI, UST. 67 skąd wynika COS lJ 9 11 — cos— / j cos (p — P) --+ sin &n
0929DRUK00001726 314 ROZDZIAŁ VI, UST. 68 Dalej jest według wzorów (132 ) i (135") z dostatecz
0929DRUK00001744 332 ROZDZIAŁ VI, UST. 72 oznaczmy dalej ~ — ą, rozumiejąc przez 4 przebytą drogę,
0929DRUK00001750 338 ROZDZIAŁ VI, UST. 74 Gdy do obliczenia h — h zastosujemy wzory (141j i (188IV
0929DRUK00001752 340 ROZDZIAŁ VI, UST. 74 sec 8 0.01100 sec
0929DRUK00001754 343 ROZDZIAŁ VI, UST. 74 Z temi wartościami rachunek według wzorów (h) i ii; ustęp
0929DRUK00001792 380 ROZDZIAŁ VIII, UST. 84 się też oczywiście te elementy, które określają położen
0929DRUK00001770 458 ROZDZIAŁ VI® UST. 100 100. Przykłady do poprzedniego ustępu. Przykład 1. W epo
0929DRUK00001792 180 ROZDZIAŁ IV, UST. 41 dynalne, nazywa się porą roku, Rok zwrotnikowy dzieli się
0929DRUK00001714 102 ROZDZIAŁ II, UST. 24 siebie prostopadle, ponieważ przeginają się z płaszczyzną
0929DRUK00001728 116 ROZDZIAŁ IIIy UST. 28 i nndir. Kola takie, np. ZAZ na ryfi 22, nazywają się ka
więcej podobnych podstron