0929DRUK00001704

192

ROZDZIAŁ IVi, UST. 43

się*.do jednego w przypadku krańcowym, gdy'?9 = s. W -dniach, gdy 9 = =©, jest ■

/*"₁₌90°, a Ji_a='— 90° + 2 w dniach zaś, gdy 9 = — 3©, jest

A, = 9(4—\ <?, a h\ = — 9()°.

Najmniejszą wysokością górowania słońca jest w tych warunkach h\ — 90° — cp — s, a największą wysokością- dołowania jest h"₂ = — 90° |-j- 9 -j- s.

Widzimy stąd, że w szerokościach geograficznych, przypadających pomiędzy zwrotnikami, słońce 2 razy do roku góruje w zenicie i 2 razy dó roku dołuj* w nadirz.e, a obszar r^pznyah zmian wysokości górowania 1 dołowaniapsl,ońca wynosi 9-j-s. Na samych zwrotnikach, gdzie 9 = ±2, amplituda powyższych zmian osiąga. I£,s, a górowanie w zenicie i dołowanie w nadirze zachodzi tylko raz na rok.

Jeżeli w szerokości geograficznej 9 w jakimś dniu jest k, < 0°, to znaczy, że w tej szerokóści słońce, przez Całą dobę znajduje się pod horyzontem. Aby to było rifożliwe, musi być spełniony warunek 90° ■< 9 — 3₀, a wi^c, wobec nałożenia 9 j> 0°, musi być 'w tedy ?©£S9 — 90°. Warunek ten jest spełniony, gdy 3©<S0°; to znaczy, że w miejscowościach, dla których jest 9 2s90°-(- 3®, słońce znajduje się stale pod horyzontem przez cały ten okres cżasu, w ciągu którego wartość 5© maleje od 9 — 90° dą — s i wzrasta z powrotem od — s do 9 — 90°. Okres ten jest oczywiście tern dłuższy, im mniejszą wartośćOna 9 — 90°, i tem krótszy, im bardziej 9 — 90° zbliża się do — 2. Spe-cjalnie np. gdy 9 = + 90°, t. j. na północnym biegunie ziemskim, słońce znajduje się pod horyzontem przez 'aały czas, gdy $© zmienia swą wartość od 0° do — s i z powrotem od — e do 0°, a więc od równonocy jesiennej do równonocy wiosennej. W szerokości geograficznej 9 = 90° — s. t. j. na polnącn em kole biegunowem, słońce przez całą dobę znajduje się pod horyzontem tylko w tym jednym dniu, gdy 3© = — s, gdy więc słońce znajduje się w swem stanowisku zimowęm.