0929DRUK00001768

liOZDZlAL XI, UST. 124

556

zazwyczaj jednocześnie z redukcją na miejsóa prawdziwe- luł> pozorne.

Gdy cliodzi o sama tylko precesje, to prócz wzorów (2&0> można też stonować wzory ,(24©), a w przypadku gwiazd biegunowych należy stosować wzory (242) i (84iW W ustępie 98 podane są przykłady, jak obliczenia takie należy wykonywać,, i tam też wskazane są ułatwienia, z których przy rachunku korzystać można. Tu jeszcze dodamy, że w rocznikach astronomicznych podawany jest ułamek roku dla każdego -średniego południa Oraz dla pewn$^reh epok czasu gwiazdowego, tak że potrzebną do redukcji •wartość t otrzymuje się przez łatwą interpolację.

Zupełnie podobnie wykonywa się redukcję z miejsca średniego epbki t na mie-jkee średnie e.poki 0. Gdy bowiem epoki- t przyjmiemy z li epokę 0, to epoka 0 będzi^ epoką — t. Otrzy mamy więc potrzebne wartości redukcyjne, przyjmując wo wzorach wyżej podanych — t zamiast t.

Itedukąje z miejsga średniego epoki i u a miejsca prawdziwe-tej epoki (•rerJuctio ar/ locum ven/m) wykonywa się _przez dodanie dt>" spólrzędnych średnich wyrazów nutaćyjnyćh. Wzorami re-du^» wystarczającemi we wszystkich przypadkach, są wzory (257) i    Jednakże wyrazy drugiego rzędu są w ogólności

bardzo małe i osiągnją tylko znaczniejszą wartość'dla gwiazd,, bliskich biegunów. Oczywiście^- znaczniejszą wartość mogą mieć tylko te 'wyrazy, w których występuje ćzynnnik tang8, wszystkie więc wyrazy' drugiego rzędu, w których czynnik ten nie występuje, można opuści^ Prócz tego w wyrazach tych zamiast sum p i q można ograniczyć się do największych wyrazów tych sum, t. j. zastąpić je odpowiednio wyrazami — 17".234 sin Si i 9".2l0 5os 41. Oznaczmy

— 1 7".23*t siu s sin 41 = — 6" 859 sin (1 = a sin <0., 9''.21QjS&s £l = b cos 41,